mijn ronde van vandaag in 2018

Afgelopen woensdag was ik uitgenodigd als deelnemer en spreker op een golfdag van het Fonds Gehandicaptensport op The Duke. Supergaaf, want ik was zeer benieuwd naar de baan!

Als je aan komt rijden valt allereerst het clubhuis op. Prachtig, maar wel een beetje pompeus. Toch straalt het wel iets van gezelligheid uit, met een fijne ruimte om te eten/drinken, mooi terras en allervriendelijkst personeel. Alles top verzorgd, van de caddymaster die je tas op de buggy zet, je voorziet van water/fruit, scorekaart, pinpositieboekje, etc., tot de driving range waar de ballentorentjes klaar staan. Qua verzorging deed het me enigszins denken aan The Dutch, maar eerlijkheidshalve is daar het niveau van faciliteiten wel echt net even een tandje hoger. Wel een enorm verschil met een gewone pay and play baan zoals ik meestal speel.

Dan de baan. Hij lag er prachtig onderhouden bij. De greens waren relatief snel voor deze tijd van het jaar met stimp 8.5 en rolden goed. Doordat ze recent geprikt en gezand waren, hielden ze echter niet altijd even goed lijn en waren ze moeilijk te lezen. Veel drieputts. Verder is de baan mooi maar niet heel moeilijk. Relatief veel korte holes. Wel veel holes die je bijblijven. Hole 7 springt er meteen uit: een 105m lange par 3 waar je vanaf een sterk verhoogde teebox afslaat naar een eiland green. In combinatie met de wind zorgde dat toch voor wat spanning op de teebox. Had een clubje minder mogen nemen ipv de ijzer 9 die ik sloeg, belandde in de rough achter de vlag en had nog drie putts nodig, ik was bang voor de downslope waarop de vlag gestoken was en hield mijn eerste putt veel te kort. Dan hole 13.. Wat een plaatje zeg. De hole heeft een hoek van 90 graden, waarbij de dogleg beschermt is door bunkers aan de linkerkant van de fairway en je approach bemoeilijkt wordt door het water waar de hole omheen loopt en de sterk verhoogde green die je aan moet spelen over het water.

Mijn spel was wisselend. Ik wisselde bogeys en een paar parren af met een aantal triples en erger. Wat wel heel fijn was, was dat ik ergens op de tweede negen doorkreeg dat ik de afgelopen maanden onbewust mijn backswing te lang gemaakt had en daarmee mijn timing verkeerd geworden was. Ik worstelde al een aantal weken met een slice op mijn drive en slecht contact met ijzers/houtjes/hybrides en raakte redelijk gefrustreerd omdat ik het zocht in mijn tempo en daar volgens mij niet heel veel aan veranderd was. Met een gevoelsmatig wat kortere backswing stond ik ze bijzonder lekker te raken. Drives waren ver en recht met een babydraw er in en mijn balvlucht met mijn ijzers was meteen wat hoger en strakker. En dat geeft dan weer vertrouwen. Hoogtepunt voor mij in dat opzicht was hole 14, waar ik met een beetje wind in de rug een heerlijke drive sloeg van ongeveer 200 meter en 145 meter over had tot de vlag op een iets verhoogde green. Ik sloeg een perfect geraakte ijzer 4 die een meter of 10 achter de vlag net buiten de green belandde. Heel trots op die voor mijn doen enorme klap. De laatste 6 holes regende het overigens behoorlijk hard. Ook trots op dat ik me daar niet door heb laten afleiden.

Mijn chippen en putten waren niet zo scherp. Teveel drieputts en volgens mij geen enkele up and down. Uiteindelijk tevreden, met 32 punten prima in mijn buffer gespeeld op een voor mij nieuwe baan onder niet ideale omstandigheden. Als je de kans krijgt, zeker een gave baan om te spelen! Nu hopen dat ik zelf het goede gevoel nog even vast kan houden in de staart van dit seizoen. Dan de hele winter door lessen en hopelijk vanaf het nieuwe jaar een vliegende start met meteen goed spel.

Jeemig, die Frank! Daar schrik je van! May he rest in peace. Veel te vroeg.....!

Gisteren was het weer tijd voor de Vuurtorenbeker.
Een wedstrijd met de DAC van de AOC op De Texelse.

De weersverwachtingen waren vooraf niet best. S’ochtends kwam de regen dan ook flink naar beneden. Niet fijn.
Op de baan aangekomen bleek dat er door een misverstand later gestart zou worden. Dit kwam goed uit aangezien het dan droog zou zijn en dat was het ook. De wind werd echter niet uitgezet. Het waaide echt stevig en soms stonden de vlaggenstok op de greens bol van de wind.
Gaaf gezicht alleen niet leuk om in te spelen. Door het misverstand met de tee time werd er geimproviseerd en kregen wij een dubbele tee start zodat iedereen voor donker binnen kan zijn. Dit betekende dat ik op hole 10 mocht starten. Jammer, de tweede 9 is de leukere lus van de twee en zeker ook de moeilijkste. De baan lag er prima bij, is goed uit de droge zomer gekomen. Was zelfs nog hard. Ik vond het lastig spelen. 3 club wind en zelfs 4 club wind. Lastig inschatten welke club te slaan. Dit in combinatie dat ik niet lekker speelde maakte het pittig.
Het was een ronde van U&D golf. Geloof dat ik 2 gir heb gespeeld tijdens de ronde. De start was nog redelijk met 3 bogeys. Op hole 13, par 5, redelijke drive rechts naast de fw. Goed ijzer terug op de fw. De hole is een dogleg naar rechts. Mij derde schot was een blindschot over een duin. Ik sla mn ijzer 7 goed, een fractie rechts van mijn bedoelde target line. Niets aan de hand. Helaas. Bij de green aangekomen geen bal te bekennen. Door de wind heb je geen idee waar de bal terecht is gekomen of hoe die gebounced is. Zonde. Hole 14, prachtige hole met de tee op het duin. Dogleg naar links om het water. Heerlijke drive die door de wind keurig terug komt op de fw. Mooi ijzer, te kkort. Geen U&D, bogey.
Dan hole 15, mijn favo hole van De Texelse, mss wel een van de mooiste par 5 van Nederland. Weer hoge tee box, schitterend hoe je hole dan door het geonduleerde terrein ziet liggen. Harde wind van links, iets schuin tegen. Ik zet de drive linker kant op. Goed contact en de bal vertrekt links om ook links te blijven. De wind doet m niks. De provisional doet exact hetzelfde. Helaas eerste bal niet gevonden, 2e wel hangend in een stuk helmgras. Dikke streep. Hole 16 is een par 3 van ca 160 m. Houten 3 vol in de wind haalde de hole niet. Nu wel U&D. Hole 17, fir gir par.
Hole 18 weer een goede par 5, geen U&D voor bogey.
Dan naar de eerste 9, die speelt een stuk vriendelijker. FW missen is niet direct bal kwijt. En ook met deze wind blijft het een uitdaging en mijn spel was gisteren niet goed genoeg. Matig geputt.

Het was toch een feestje om op De Texelse te spelen. Gave baan.

Jezus, wat erg, en zo jong nog! Frank was echt een geweldige man, zo lief, zo zachtaardig. Heel veel sterkte ook voor Karen.

Dat is zeker slecht nieuws. Bah.
Sterkte

piglet schreef : Vandaag niet gegolfd, maar naar de uitvaart van Frank Truyens.
Onze Belgische golfvriend is vorige week totaal onverwacht aan een hartaanval overleden.
Velen van jullie kennen hem wel.
Hij deed altijd trouw aan de Rydercup mee, 1 belletje en hij schreef zich in.
In de zomer nog een rondje op zijn baan Puyenbroek gespeeld en daarna naar de Genste feesten geweest.
Frank was een van de aardigste mensen die ik ken. Enorm vriendelijk, meelevend, open en altijd zichzelf.
Ik ga hem missen.

Wat een vreselijk en onverwacht nieuws.

piglet schreef : Vandaag niet gegolfd, maar naar de uitvaart van Frank Truyens.
Onze Belgische golfvriend is vorige week totaal onverwacht aan een hartaanval overleden.
Velen van jullie kennen hem wel.
Hij deed altijd trouw aan de Rydercup mee, 1 belletje en hij schreef zich in.
In de zomer nog een rondje op zijn baan Puyenbroek gespeeld en daarna naar de Genste feesten geweest.
Frank was een van de aardigste mensen die ik ken. Enorm vriendelijk, meelevend, open en altijd zichzelf.
Ik ga hem missen.

Afschuwelijk! Goed dat je bent geweest.

Vandaag niet gegolfd, maar naar de uitvaart van Frank Truyens.
Onze Belgische golfvriend is vorige week totaal onverwacht aan een hartaanval overleden.
Velen van jullie kennen hem wel.
Hij deed altijd trouw aan de Rydercup mee, 1 belletje en hij schreef zich in.
In de zomer nog een rondje op zijn baan Puyenbroek gespeeld en daarna naar de Genste feesten geweest.
Frank was een van de aardigste mensen die ik ken. Enorm vriendelijk, meelevend, open en altijd zichzelf.
Ik ga hem missen.

Gisteren mocht ik voor het eerst meespelen in een matchplay wedstrijd voor ons senior team. Dat gaat in Spanje wat anders dan in NL. Per team 6 spelers, waar 3 koppels het opnemen tegen één van de koppels van de tegenstander. Format 4 ball better ball met handicap verrekening. Je speelt zowel uit als thuis een keer tegen dezelfde tegenstander, in totaal 18 wedstrijden.

Ik en mn maat waren gebrand op een goed resultaat, met name omdat we door onze captain eerder niet werden geselecteerd. We moesten dus een statement afgeven. Tegenstander was het ster-koppel van Baviera golf, dat ons team vorige wedstrijd met 6&5 had gecrushed.

Nou Jesus en José (uit te spreken als Gésoes en Gosé) kregen het voor de kiezen. Na 7 holes stonden we 1 up en begon de Kees & Frank show. Winst van 4 holes op rij met als hoogtepunt mijn Eagle op de par 5 11e. Altijd lekker om een hole te winnen als je tegenstander een slag mee krijgt. Natuurlijk sla ik mn Eagle-bal op de volgende hole het struikgewas in om m nooit meer te vinden, maar mn maatje maakt easy par voor de half.
Op 13 winnen we weer en staat de tegenstander 6 abajo met nog 5 te gaan. 6&5 winst, lekkah.

Als team winnen we 3-0 (beide andere 2&1 winst) en we kunnen aan de lunch, die door de thuisploeg aangeboden wordt. De lunch in Spanje is een understatement: 4 gangen diner met bier, wijn en koffie. Heel gezellig met beide teams aan één tafel. Die Spanjaarden hebben het wel begrepen.