Big C, how a lesson maybe should be

Frank@Andalus schreef : Holy grail? Sorry, de golfgoden zullen je wel weer nederig maken.

Oh, wat dat betreft maak ik me geen illusies. Als ik van de 10 ballen er 7-8 vrij goed en min of meer recht raak met 10 meter meer afstand, wow. Volgende keer waait het, irriteer ik me aan gebulder op 3 teeboxen verder, last van mijn rug, druk hoofd of verzin ik als het uitkomt moeiteloos nog 10 excuses waarom het slecht ging. En als we, nee, ik, eerlijk ben tegen mezelf, dan oet ik gewoon concluderen: beste jongen, dit is het gewoon, dit is je niveau. Jij denkt dat je veel beter kunt, maar dat is simpelweg niet waar.

Daarom vind ik golf zo'n mooie uitdaging.

Holy grail? Sorry, de golfgoden zullen je wel weer nederig maken.

Vandaag weer een les genoten. In de miezerige regen, op de etage in Amstelborgh. Ik vind dat vervelend, ik heb nu eenmaal hoogtevrees en heb t gevoel eraf te vallen (not). Het hindert soms. De afgelopen 2maanden, vooral de laatste weken 2018, waren erg druk. Weinig tijd om te oefenen. Bovendien zijn we thuis met een verbouwing/uitbouw bezig. Tegels en stenen sjouwen helpt niet als t op soepelheid aankomt. De verwachting was laag. Ik heb wel de drill wat geoefend. Die was naast de bal staan en een rustige halve swing maken, rechterschouder naar beneden, enige gevoel was de bal center club face te raken (je moet t zien). Bizar hoe ver die bal dan toch vliegt.

Enfin, ik vertel Big C datgene wat ik eigenlijk mijn grootste issue vind in de jigsawpuzzel dat de golfswing heet te zijn. Op de schaal 1-10 is mij. Grippressure bij p1 al 8, wat dus bij impact rustig 10 is. Ofwel, ik zet mijn hele motoriek zwaar onder spanning. Knijpen, kracht, bah. Nu zag ik laatst een clip van een muay thai coach. Techniek van de stoot. Kracht komt uit het lichaam, de armen brengen slechts de kracht over. Dit is het. Ging een lampje branden.

Ik vertel dit big c. Op p1 moet mijn presure max3 zijn. Als ik op impact kom, zal het 5-6 zijn, max. Los, los los, alsof club uit mijn handen valt tijdens het swingen. Dit combineer ik met een bowed wrist positie op impact, zeg maar de bovenkant van mijn hand haaks op de bal, wijzend naar de bal. Blad staat automatisch perfect, balvlucht veel beter, ballon eruit en ik sla alleen maar (over)draw. Heerlijke klets op de bal. Ineens gaat alles makkelijker als de spanning veel minder in t lichaam is. De rotatie is veeel beter, de (pressure)shift van de backswing naar de voorste voet gaat veel beter, armextensie na impact gaat gedachtenloos, bizar. En bovenal, 10-15 meter afstandwinst, veel betere balvlucht en contact. Heb denk ik zo’n bal of 40 geslagen, waarvan 10 minder goed, normaliter goed voor een halve liter transpiratievocht. Nu, nauwelijks. Voelde als effortless. Nauwelijks tot nul last van de rug. Dit houd ik uren vol. Wanneer sloeg ik een slechte bal? Zodra er spanning in de grip, handen armen lichaam zat. Laatste ballen geslagen zonder de club bij set up te grounden. Alles los en relaxed. De kunst wordt dadelijk om dit ook met de langere clubs te doen. Geweldig. Alleen maar oefenen op nauwelijks grippen. Ik kan me niet herinneren zo relaxed ballen te hebben geslagen zonder het gevoel te hebben dat het me energie kostte. Dit zou voor mij wel eens de holy grail kunnen zijn.

Uur vloog voorbij. Geweldige vent.

Vandaag wederom een les genoten.
Ik moet eigenlijk open vaststellen dat ik nu zo langzamerhand D-plane daadwerkelijk begin te begrijpen. Begin te begrijpen in d(i)e zin dat ik nu ook daadwerkelijk een shot kan produceren dat je begrijpt waarom de bal iets doet. Of beter gezegd, doet wat de bal doet en waarom de bal dat doet.

Ik begon eigenlijk heel goed met de les, Ik moest eerst een paar fade ballen slaan, de overtuiging leren, vertrouwen hebben. Durven links te slaan. Dat ging met inslaan al meer dan goed. Afgelopen weken was ik niet naar de baan geweest. Wel had ik geoefend. In de woonkamer. Om de spieren te laten aanvoelen wat de swing zou moeten doen. Dat ging best goed. Maar het kan beter. Ik val af en toe in mijn oude fout. De schouders gaan eerder dan de benen. zodra ik de benen inzet, gevolgd door de rotatie dan gaat het bijna niet meer mis. Set up is meer dan goed, de bs gaat soms nog iets teveel inside, maar de basis ligt daar. Maar dan volgt de info. Dan wordt het wat lastig, wamt dan probeer je het allemaal samen te voegen en merk ik dat ik teveel ga nadenken. en dan gaat het mis.

zo even wat punten. Het lijken er veel, maar het valt reuze mee.
In de set up is de basis meer dan goed, uitstekende voet flare. Alleen wil soms mijn rechter schouder iets teveel naar voren steken.
In de bs oppassen dat ik de club teveel naar binnen wegneem
Grip,veel en veel losser
Van de top van de bs, move forward en dan eerst de benen en dan roteren..

Het gaat eigenlijk om twee zaken, namelijk altijd zorgen dat de bal op de (voor mij) goede lijn vertrekt en zorgen dat ik de bal center face raakt. Ik heb 2 oefeningen die ik zowel thuis (voor het gevoel) en op de dr kan gebruiken. Met een pw naast de bal staan, halve swing, gaat alleen maar over contact. Zelfde oefening met een i8, maar dan half open, zelfde verhaal. In het begin was het heel lastig voor mij die oefeningen te doen. Oncomfortabel. Maar als het dan lukt en wat constanter wordt (wat op een gegeven moment gebeurde), lijkt het wel een soort van effortless power. Over 2 maanden afgesproken, vergeet het spelen op de baan, in de modder heeft dat geen zin.

het fijne aan de les vind ik dat het op een (voor mij) logische manier wordt uitgelegd. Op een enthousiste wijze, een pro die blij wordt van het resultaat en motiveert. en realistisch is.

Ik vind Garcia echt een dramatische speler als hij begint aan zijn pre shot routine. Ik herken heel veel in zijn swing. Veel meer dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Gaaf vind ik dat.

Dat is het Frank, dan wordt t slordig. Ik maak mij daaraan schuldig. Ik hou van happy golf. Maar happy golf is ook happy golf als je gewoon zorgvuldig en consequent je pre shot doet. Ik werk daar aan.

Ook vond ik t erg lastig om op een volle tee met publiek af te slaan. Kreeg er negatieve gedachten van met als gevolg.... en beroerde bal. Na een tip heb ik t omgedraaid in de trant van ‘leuk, die mensen zijn er voor mij’. Sedert dien gaat t een stuk beter. Ik sla nog wel eens slecht af, maar dat komt niet meer door t publiek, t was gewoon een slechte afslag die me ook had kunnen overkomen op hol 8 of zo.

Ook lukt t me beter om spontane geluiden of bewegingen te blokken. Het leidt me minder af en t maakt me ook niet meer zoveel uit waar mensen staan. Waar ik geen invloed op heb moet ik loslaten.

Vaak begrijp ik golf niet. Ik was laatst op mijn hc. Beer van een gast, staat op de tee en maakt gewoonweg een paar hele relaxte oefenswings. Zag er top uit. Hij gaat staan en slaat zo compleet anders, maar dan ook echt 100% anders. 1e bal in de sloot de 2e om toch eens lekker weg te gaan links in de bomen 30 meter verder. Op basis van die oefenswing denk je, die peert gedachtenloos weg. Tsja die spanning. Zijn 3e slag (vervolg op zijn 1e bal) was wederom een rollende topper.

Wat ik overigens wel leuk vind aan Garcia (zonder er een Garcia topic van te maken), is zijn expressie op zijn gezicht. Die blik van walging als die bal niet doet wat hij bedacht had. Hoe durft die bal!! DJ vond ik gaaf. Die coole swagger, the dude. T spel vind ik wat saai. Bomb en wedge. Wat ik dan wel weer leuk vind is dat zijn expressie in mijn ogen altijd hetzelfde is. Topbal? Geen blijdschap maar een nonchalant schouderophalen. Slechte bal? Een wenkbrouw. Grappig.

Mooi weer om te lezen Taxgolf.
Gaaf om te zien hoe je er mee bezig bent. En dat de lessen van Big C voor nieuw elan zorgt. Dat herken ik ook bij me zelf.

Waar de golf geleerden het wel over eens zijn is dat de balvlucht “alles” verteld. Swing path, clubface direction, vertrek richting van de bal, (geen) curve. Waar de golf geleerden het niet over eens zijn is hoe kom je nu tot dat punt. Zie oa de benadering van held Bryson een golfing machine adept, of, in mijn ogen vernieuwend, het werk van Gankas, stack and tilt vs old school etc etc. Het leidt allemaal tot een geslagen bal met balvlucht wat vervolgens weer terug gebracht wordt tot de swing. Mss moeten we al stellen dat de trackman “alles” verteld. Een beetje pro heeft zn golftas over de ene schouder en de trackman over de ander. Na een geslagen bal kijken we niet meer naar de bal maar naar het scherm van de ipad om te zien “what numbers i hit”.
De detailist wil weten wat de positie van het clubblad is op P1, P2, P3 etc is, de generalist is daar niet zo mee bezig.
Op het moment dat je een leraar treft die goed aansluit bij jouw leerstijl dan gaan de lessen er in als koek. Smullen.
Als we op zoek gaan naar de waarheid, wie heeft gelijk, s&t is beter, dan zijn we verloren. Ze hebben allemaal de waarheid. We hebben te ontdekken welke waarheid past bij mij.

Body follows the mind. Visualiseren, niet alleen als onderdeel van je pre shot routine ook als oefening, training. Sir Nick Faldo antwoordde op de vraag, hoe hij om ging met steeds heen en weer te vliegen tussen europa en amerika, met, dat is trainingstijd (of slapen) ik speel de banen van de komende tournooien al in mijn hoofd. Visualiseer mijn game plan.
Mooi anrwoord van Frank@andalus. Visualiseer wat je wilt bereiken en niet wat je niet wilt bereiken. Je hebt vast wel met iemand gespeeld die je na een slag hoort zeggen, ik zeg nog niet te kort, of ik zeg nog niet in het water!

Hou Walt Disney in je achter hoofd: if i can dream it i can make it!

Dat grippen en re-grippen voor de 8e keer is natuurlijk irritant. Ik heb het vorig weekeinde in real life mogen aanschouwen. Zelfde geldt voor het sluipen over de greens. Gaat mij allemaal te traag. Maar ik snap dat het bij Sergio onderdeel is geworden van de pre-routine. Die is voor ieder anders, maar nodig om tot focus te komen en je trigger (vooral dat re-grippen) voor de slag. Zonder dat gaat het slordig golf worden met te weinig/geen focus. Bij Sergio irriteert het, maar hij slaat daarna wel geweldige ballen met indrukwekkende afstandscontrole.

Dat van het imagineren van de balvlucht voor je m slaat is zeker een goeie. Gewoon doen. Het tegenovergestelde -bang zijn voor die slag in het water- leidt vaak tot..... die slag in het water.

Ik lees regelmatig interviews of quotes etc. van spelers. Tips en triics, waarvan ik me afvraag of het niet gewoon een B-redacteur die dingen vol pent. Golfdigest heeft een column 'the undercover pro', ik lees het graag. Heeft de journalist nu de pro informeel gesproken of gewoon een sappig verhaal gemaakt aan de hand van eigen indrukken? Enfin, ik zal het weten, ik lees het slechts.

Eén van die dingen die ik lees, is dat zij de balvlucht visualiseren en dan vervolgens proberen de slag te slaan. Ik deed dat nooit. Ik kon het niet, ik zag het niet, ik dacht er niet aan. Nu bij nader inzien, is het ook slordig. Ik kijk van de tee wel de baan in, maar kijk ook weer niet. Aandachtspuntje coursemanagement. Ik probeer nu te faden en merkte, toen ik nog eens nadacht over mijn laatste ronde (is dat niet obsessief, zal de lezer denken? Welnee, er zijn figuren die al dagenlang een baan op de laptop verkennen alvorens zij er gaan spelen, zelfs al een plan maken). Nu ik weet dat ik de bal naar links ga meppen, moet ik een goede inschatting van de hole maken. Het viel me op toen ik er aan terugdacht. Ik beslis nu waar ik de bal wil laten landen en kijk of het mogelijk is die bal(vlucht) te slaan.

In dat verband ben ik nog eens gaan kijken naar Garcia. Ik vind dat een irritante golfer. Ik heb dat met Day overigens ook. Zo vreselijk traag, dat grippen, grippen, grippen. Ik kan er helemaal niets mee. Maar ik ben er toch goed voor gaan zitten, want die Garcia slaat graag een fade. en dan is zijn pre shot routine wel machtig interessant en leerzaam evenals hoe hij zijn club laat 'vallen' in de backswing overigens. Dat oplijnen van hem is op TV door de camara angle niet helemaal goed te zien. Maar de zorgvuldigheid spreekt me wel aan. Sinds Garcia zelden of nooit op de klok gezet wordt, kan ik er wel vanuit gaan dat mijn gekopieerde pre shot routine niet tot beklag zal leiden.

Wordt vervolgd.

Zoals ik al een paar x heb aangegeven, heb ik sinds kort les van Big C. Ik had al een tijdje geen les gehad. De reden is eenvoudig, tijd, of het gebrek er aan. Als ik op de golfbaan ben, wil ik graag spelen. Dit gezegd hebbende, kan ik mij meer dan uitstekend vermaken als het te druk is om te starten. Ik kan dan echt makkelijk een paar uur doorbrengen met putten en chippen. Dat vind ik eigenlijk misschien nog wel het leukste, chippen. Ik denk dat dit best een redelijk goed onderdeel is van mijn spel.

Waarom les? De golftechniek vind ik machtig interessant. Ik geloof niet dat ik mij nog als een S&T speler mag duiden. Ik ben er min of meer vanaf gedreven. Dit gezegd hebbende, denk ik dat dit systeem voor de startende golfer meer dan voldoende bouwstenen bevat om een hele goede basis te krijgen voor vele jaren golfplezier. Het moet me van het hart: er wordt nog zoveel onzin geschreven over S&T, ik vind het jammer. Wat ik ook jammer vind, ik ben er misschien wel door aangestoken geweest, is de felle reacties van S&T adepten op de diverse fora. Ik werd daar een beetje moe van. Ja, het klopt, de golfcommentators lullen maar wat, maar doen ze dat niet bij elke sport? Weten we het eigenlijk niet allemaal beter? Enfin, het gaat me eigenlijk niet zo om S&T.

Het gaat me om het vervolg.

Het klinkt wat zweefteverig, maar mijn lichaam doet, wat mijn lichaam doet. Blijkbaar is mijn natuurlijke houding wat het is, doet het wat het lichaam het prettigst vindt of aan kan. Ik kan er tegen vechten, of ik kan het gebruiken. Een beetje pro is inmiddels ook wel bekend met de balvluchtwetten. En een beetje pro weet ook wel, dat het lastig is om in die milliseconde te zien wat een hand doet. Baar de vlucht van de bal is wel goed te zien. die bal hangt wel ff in de lucht. Ik merkte wel dat al die technische aspecten, mij afleidde. En al helemaal alle biomechanica wat erom heen zwermt (Mackenzie, Kwon, Busch en noem ze maar op). Prachtig, leuk, maar wat wil ik nu eigenlijk??

Ik geloof dat ik nog potentie heb om de golfbal beter te raken, beter te slaan. een lagere HCP boeit me wat minder. Ik was dan ook verrast toen Big C aan me vroeg: 'wil je een lagere HCP'. Ik moet het hem nog vragen, want dan gaat hij wellicht anders les geven of zo, geen idee. Nee, ik heb het gevoel dat er technische verbeteringen bij mij mogelijk zijn, waardoor ik beter golf ga spelen en nog meer plezier ga krijgen. Dat die hcp dan wellicht gaat dalen, misschien wel zelfs een single hcp, nou, da's mooi meegenomen. Het gaat me om mijn potentie. En verder, wil ik gewoon simpelweg consistenter golfen. Goede afslag, goed ijzer, put. En dat zal af en toe best mis gaan, dat hoort bij de hcp van dat moment. Ik zie nu ook pro's (ook al is dat imo een ander metier) een mishit slaan. Dus ik moet me daar niet door laten afleiden.

Wat ik mooi vind, wat me bevalt aan Big C, is dat hij:

• helder communiceert;
  in zeer eenvoudige bewoordingen de essentie aangeeft;
  ee

n lesaanpak heeft die aansluit bij de samen besproken les doelstelling.

Ik ben met open mind er heen gegaan, het S&T vlakt niet helemaal weg, en had eigenlijk gelijk een goed gevoel. Ik snap wat hij zegt, ik zie resultaat. MIJN (dus nogmaals) MIJN swing problemen heeft hij gedefinieerd (ZOALS HIJ DIE ZIET) en aan mij voorgelegd. Slechts met een paar kleine aanpassingen direct resultaat wat goed voelt in het lichaam. Bij de 1e les gaf hij mij de handvatten om een draw te slaan. Ik worstelde daarmee (zonder dat ik mij daar zelf nu erg bewust van was). tijdens de 2e les, draaide hij dit om. Fade all the way. Mijn ogen, lichaam, hersens, zien dat blijkbaar beter. Intuïtief ben ik blijkbaar een fader. En zijn niet alle goede golfers faders, hahaha. Het klikte laatst helemaal in de baan toen ik eindelijk eens door had hoe je dit moet toepassen. Door simpelweg de tool te onthouden die mij in de les was aangereikt.

Zou je dat niet bij een andere pro ook kunnen bereiken? Is de logische vraag. Geen idee. Dat weet ik niet. Kom ik pas achter als ik naar een andere pro ga. Wat niet is, ga ik ook niet over nadenken. Waarom lukte het dan niet helemaal met S&T. Geen idee, vermoedelijk toch niet helemaal goed geluisterd. en nu ik wellicht wat langer aan het golfen ben, heb ik een beter beeld van de taxgolfer.

Ik ga dit winter seizoen door met les, af en toe oefenen op de baan of dr en aan de slag met eenvoudige oefeningen die ik thuis kan doen. Want tijd, dat is mijn grootste golf vijand. Zo nu en dan zal ik wat posten over mijn ervaringen.