Big C, how a lesson maybe should be

Ik had weer de maandelijkse les staan. C had ik al bericht. Ik zie shit, shizzle. Let's het creative. Oké, focus van de bal. aandacht aan alignment, bal positie. dat moet ik er nu echt consequent indammen. Alles vanaf de linkerhiel. Eerst rustige halve chip. De 1e 4, 5 ballen vlogen alle kanten op. Bijzonder. We konden erom lachen. Laat de bal los. Focus op deloften van de club, backswing, shfit naar voren extend en turn. En dan vooral die rechter schouder onderdoor. Voor mijn gevoel, mijn gevoel, mimiek ik de swing van Tommy Fleetwood.   

Bijzonder als de gedachten van die stil liggende bal af gaan. Focus op de beweging. Swing iets verlengen. Let's go. Baby draw, ballen vlogen van de pw. strakke vlucht, bizar. Alles center club face. Niks aan doen, onthoud het swing gevoel.

Dan, bunker. In the old days, stonden de spelers open t.o.v. de vlag, links opgelijnd met spin terug naar de vlag. Tegenwoordig laten de spelers de bal landen en uitrollen als een put. Er worden veel meer bunkerslagen uitgehold. Sla het zand in de richting van de lijn. Mijn probleem? Het maken van snelheid (trust de swing) en mijn rechterschouder gaat bovenlangs ipv onderlangs. Bovenlangs levert heel slecht zand contact op, de bal komt nauwelijks uit de bunker, cut accros. Als de vlag op 12.00 staat, sta je opgeilend op 13.00 en je swingt richting 14.00. Schouders paralel aan de lijn van de bunker. In dit geval downhill, dus ook nog lastig. Op een gegeven moment kreeg ik het te pakken. Wouw, die ballen vlogen de bunker uit en rolden mooi naar de pin. Heppiedepeppie.

C was erg blij. 

Volgende leerling was een +0,2 HCP. Vent van begin 20. Leken wel de knallen van pistoolschoten zoals die pik die ballen sloeg.  

Zo ziet dat er uit.

Vandaag golfles deel 2.

de pre intake. X-elf geef aan waar ik tegen aan loop. De bs gaat prima, de d(own) s(wing) ook nog en dan komt het. De right side bend voel ik in mn rug. Is het de oude blessure of is het de vernieuwde beweging? Cause and effect. 
N.a.v. Wat ik aangeef nemen we 2 wedges en gaan naar de oefengreen. We beginnen klein zegt (big) C. Chips met de 54 en 58 wedge. We bouwen op vanaf de grond. In mijn beweging breng ik de re knie naar voren ri bal. Dit zorgt er voor dat het bovenlijf ook die kant op gaat. Hierdoor blijf je niet binnen de targetline. Focus komt op de re enkel die moet naar binnen “rollen”, re knie gaat niet naar voren maar naar links richting linker knie. Kissing the knees! Simpele beweging wat leidt tot easy chips. 
Geweldig weer. 
Terug naar de range. IJzer 8, zelfde chip beweging, zelfde focus. Re enkel naar binnen “rollen”, re knie naar li knie ipv richting bal. Het voelt vreemd. Opname maken, terug kijken. Beeld van Padraig Harrington er onder. Zoek de verschillen. Langzaam maken we de beweging groter tot richting full swing. Door de verandering in het onderstel komt de rechter heup in een andere positie. Dat voelt erg vreemd en doet geen pijn in mn rug. Huh. Cause and effect. De bal wordt steeds beter geraakt. 
Gaaf weer. 

Next stop is meer deloften van de club. Door het uitstrekken van mn lijf gooide ik uiteindelijk het clubhoofd naar de bal om die nog te raken. Dit leidde tot bijna flippen in de swing wat weer een hoge bal vlucht met zich mee brengt. 

cause and effect. Wederom gave les gehad. Geeft nieuw elan. 

Op naar de golfles. Stram en stijf. Bah. Grauw weer. Bah. Het is niet druk op golfbaan Hoge Dijk. Ik doe een lichte warming up en ga lekker chippen en putten. En na een half uur ben ik aan de beurt. Paar ballen om enig gevoel te krijgen, dan wordt de V1 pro software opgestart. Ik had een clip van Ben Hogan in mijn hoofd.  Dat geweldige Texaanse accent. Maar let op die rechterarm. Em voor Frank, die linker schouder gaat down. Anyway, mijn onderlichaam roteerde nog niet helemaal. Maar na een paar tikken begon het te lopen. Flying wedge zat er strak op, rotatie kwam steeds beter er in. Nu nog de side bend (rechter schouder down bij impact en etend de armen. Klinkt ingewikkeld. Is het niet. Op impact moet ik eigenlijk al open staan met de heupen, connectie houden in de swing (kun je trainen door een handschoen onder je oksel te stioppen) en roteren. Wat ingewikkeld voor mij is om dit relatief zonder al teveel spanning te doen. Los. Relaxed. Maar al met al ging het steeds beter lopen, sloeg flash ballen, strak contact. Ook nog met een elastieke band om de middel geslagen om te voorkomen dat mijn dikke bovenlichaam voorover kukelt. Goede les en ik weet waaraan ik moet werken.

Toen hadden we een discussie over de zwaarte van de shifts. C vindt mijn shifts te zwaar. Doe jezelf een lol, stap over naar graphite. Hij speelt al een paar jaar met graphite shafts en had het al jaren eerder willen doen. Ik sloeg een aantal ballen met zijn ijzers, Tensei blue Shaft. Meer speed in de swing, ruwweg 10-15 meter afstand winst. Zal ook deels de loft zijn, want mijn Mizuno hebben meer traditionele loft. Geluid van de forged Titleist ietwat blikkerig en iets minder gevoel. Maar bovenal een strakkere balvlucht. Dat was wel een eyeopener. Verder geslagen met een 7 wood, de nieuwste serie van Titleist. Dat ding peerde een eind zeg. Zonder veel moeite ging de bal airborne, strakke vlucht. Heb je geen 3w meer nodig. 

Er is geeen one size fits all Nico. Als dit voor jou werkt doe je het zo.

Voor mij werkt het weer anders. Als ik een aanwijz8ng of tip krijg en ik daar de toegevoegde waarde van in zie dan ga ik het toepassen. Ongeacht de konsekwenties. 
Ik heb les genomen om te veranderen, te verbeteren. Waar wij aangewerkt hebben spreekt mij aan. Ik geloof in de verandering. Voor mij heeft het dan geen zin om het oude nog te blijven doen, immers ik wil veranderen. Het veranderproces betekent veelal dat het eerst iets minder gaat en, nadat de verandering beklijft, de verbetering komt. Commitment aan de verandering. I love it.

Vrijdag na de les ‘s middags 9 holes gespeeld op de club. Flightgenoten wilde een wedstrijdje, best ball worst ball. Ik geef aan dat ik de oefening van de les in de baan ga toepassen. Dus geen normale stance innemen maar de stance van de oefening. Ik speel wel met het wedstrijdje mee en of ik win of verlies of goed score boeit me niet. Ik ben immers in een veranderproces. X-elf mocht de drankjes afrekenen.

 

Mooie vraag Frank. Voor mij is dat al ‘normaal’ golf taal gebruik.

left shoulder down is de beweging van de schouder tijdens de B(ack)S(wing). De schouder gaat naar beneden naar de grond, door de lichaamsrotatie kom je dan goed uit. Vaak wordt de BS uirgevoerd als een laterale beweging. Wat kan leiden tot een sway.

Ha Frank, start positie is flexion, backswing inzetten en in de top van de backswing, is de left shoulder down. Zonder uitzondering is dit zichtbaar bij elke (Tour) pro. Vervolgens start downswing, flexion turn tilt and extend. Left shoulder down is in de back swing. All credits to mr. Plummer

Left shoulder down? Ik heb gelukkig geen verstand van de golfswing, maar zie dat weinig, ik zie juist vaak left shoulder up. Is het uit te leggen waarom de leftshoulder down zou moeten zijn bij setup, of bedoel je dat jij te hoog stond en iets lager moest, maar nog steeds hoger dan horizontaal?

Vandaag les gehad bij (big) C ( ik mag C zeggen)

Na 1 1/2 jaar problemen met de rug is het tijd om aan het spel te werken. Investeren. 
C is op de hoogte van mijn fysieke malheur, op gezette tijd drinken we bakkie of eten we een steak. Nu weer aan de bak. 

Eerst warming up. Dan een paar ballen slaan. Camera aan, v1 pro software er bij. Al vrijsnel mag ik naar het scherm komen. Voeten staan iets gesloten, schouders iets open. Dat is nog niet zo erg. Back swing is alleszins redelijk tot goed te noemen. Blad mag iets meer gesloten blijven, minder onderarm rotatie. Richting de top van mijn swing strek ik mn benen iets uit. Er wordt een streep boven mn hoofd getrokken en daar kom ik boven in de swing. Ik ontzie mijn rug. Meer left side bend, draaien gaat aardig. Dan de downswing. Mn knieen gaan weer iets buigen, hoofd komt weer terug op de lijn. Voor ik bij de bal ben strek ik weer uit en komt mn hoofd weer boven de streep. Duidelijk verhaal. Ook hier ontzie ik mn rug. Meer right side bend en door draaien. 

De oefening. Set up in nemen. Rechtervoet bijna 1 voet naar achter zetten. Left shoulder  D O W N. Het lukt om in de back swing laag te blijven. Hoofd onder de lijn. Dan de swing en follow through. Dat is echter een lastiger verhaal. Ik strek nog steeds iets uit. Ik draai de rechtervoet te snel zodat ik op de tenen uit kom. Ik merk al wel verbetering in bal contact. Oefening uitbreiden met de rechtervoet plat op de grond te houden. Pas na impact te draaien. Dat is lastig voor mij. Meer right side bend en doordraaien. Wat in de backswing wel lukt, left side bend en draaien, is aan de andere kant lastiger. 
Ballen slaan, beelden kijken, feedback krijgen en weer ballen slaan. Langzaam lukt het om meer right side bend te realiseren. Als het lukt is het bal contact fenomenaal. Er staat een stevige wind. Waar in het begin de ballen nog wind gevoelig zijn, zijn ze aan het eind op lijn, lichte draw. 

W O W wat een geweldige les. En wat is het lastig. Het lijf durft nog niet helemaal.