Big C, how a lesson maybe should be

Eigenlijk wel apart dat het zo verschillend werkt. Ik zet juist mn linker arm en mn rug op spanning om een goede bal te slaan. Hoorde dit weekeinde dat Cesare heel zn lichaam op spanning zet voorafgaand aan een slag.

Vandaag weer een lesje gepakt. Even de voortgang besproken. Progressie, heb je zelf in de hand.
Ontwikkeling in slagen gaan goed. Ritme, set up grip prima. Move forward van de top of de back swing kan nog beter. Voorwaarts en roteren. En dan vooral in mijn geval combineren met rust, ontspanning. Bizar. Ontspanning in armen zorgt voor veel beter center club face hits. Mijn bewegings apparaat moet ontspannen zijn. Heb een rustige drill. Zal goed komen

Vanmiddag in redelijk normale temperatuur weer een les. Weg van de mat, hup op t gras. Na een korte analyse en de vraag wat ik er tot nu toe van vond, voeten tussen de madelief.

Ik gaf aan dat ik tevreden ben over de ontwikkeling. Ik maak t me niet makkelijk, nieuwe clubs, andere swing. Ik vind dat balcontact ind e regel beter is, ik verder sla (op zichzelf niet t doel), dat t verder slaan komt door beter balcontact, maar dat uk moeite heb met oplijnen maar dat overall ik veter speel, rechter ben. Slecht balcontact komt doordat ik biet goed roteer naar mijn idee. Wr slaan wat ballenen idd daar zit zo’n slechte bal tussen.

We gaan dus in t gras staan om die shift naar voren erin te rammen. Ik sla een bal of 6/7. Top. Ik zeg, maar ja, de richting. Ik zie in een flits iets van ongeloof in de ogen van C. Ik besef vrij vlot dat ik in de fout ga. De drill gaat niet om de richting. Daar is de oefening niet voor bedoeld. Step in drill. Ik verkloot ruwweg een 15 min om weer back on track te komen. Shift turn shoulder through. Super balcontact top. Ik besef dat ik nog immer een fout maak zo nu en dan, maar besef ook dat ik t niveau heb om t te herstellen. En belangrijk, verwar geen oefening. Ik eindig on a high!

Na afloop nog even naar de AOC en een nazit met X-elf. Nog een levensles. Je hoeft elkaar niet vaak te zien om je eigen schilderij te schilderen met mooie contouren.

Ik heb de les i.c.m. het spelen nog eens de revue laten passeren. Niet heel diep hoor, maar toch een beetje.

Golf blijft een bijzondere sport. Ik weet alleen niet of het eigenlijk steeds in meer of mindere mate hetzelfde thema is ongeacht de sport. Ik poog mijn gedachten uit te leggen.

Vooraf, het gaat mij niet om een lage hcp. Ik hoef niet persé JASDP te worden. Zou ik het leuk vinden? Natuurlijk. Kom op , wie neem ik in de maling. Maar allereerst gaat het mij om het gevoel dat er meer in zit dan ik op dit moment presteer. 2 dingen. Ik wil eruit halen wat er nog in zit. Of mijn gevoel is niet juist, wat meebrengt dat mijn veronderstelling (er zit meer in) niet juist is en ik zal moeten accepteren dat de huidige status van mijn golfspel is wat het is. Beter wordt het niet. Of mijn gevoel is correct, ik kan beter (waardoor o.a. de hcp gaat dalen en misschien JASDP binnen bereik komt).

Wat mij in mijn terugblik fascineerde, dat je in een soort cirkel terecht kan komen. Je neemt les en je begint te sleutelen aan je swing (zo vat ik het maar samen). Je gaat wat zaken aanpassen. Vervolgens is de verwachting dat er resultaat volgt. Dat is er, maar niet het resultaat dat je verwacht. Het spel wordt slechter. Waar ligt dat aan? aan de les, aan het spel in de baan, aan het verwachtingspatroon? Ik weet het niet. Ik begon te shanken. Verschrikkelijk. (ik zal laatst een clip van Rory die tot zijn verbijstering een wedge naar rechts peerde). Ik weet wel dat ik in de baan steeds voorzichtiger begon te spelen c.q. te slaan. De focus dwaalde af van het maken van een repeterende beweging, tot de obsessie om die bal maar zonder een shank te raken! Je klampt je vast, je twijfelt en die twijfel neemt bij elke shank toe. Het wordt welhaast een obsessie om die bal goed te raken, zodat je als een eikenhouten kast stil staat in de swing en het shanken alleen maar toeneemt. Misschien is rotatie (als stijve hark) altijd wel mijn probleem geweest. Ik ben blij met de kleine tip die ik in mijn pre shot ingebouwd heb. Tweeledig, want ik dwing mijzelf tot een vaste pre shot (daar waar ik in het verleden dat lang niet altijd deed). Ik heb wat bereikt. Ik ben blij dat ik net afgehaakt ben. Ik durf weer met vertrouwen een bal te slaan. Het is nu weer het maken van een swing, waar toevallig ergens een clunhoofd een bal ontmoet. Afstanden zijn toegenomen. Nu vond ik dat niet zaligmakend, want als je rechts in de meuk ligt, dan heb je niets aan afstand. Het is ook dat de spreiding minder is. Mijn shotcone is nauwer. En die kan nog veel beter, omdat ik het visualiseren in de baan toch lastig vind.

Grappig vind ik het. Als het vertrouwen in je swing toeneemt, lacht het golfleven je meer en meer toe.

Vanochtend wederom een les.

Ik heb bij C aangegeven dat mijn spel in de baan erg slecht was. Gevoelsmatig erg slecht. tsja, dan om je aan rijden, dan ga je rustig warming up en je voelt ontspanning, rust, geen stress nada niets. Dus de ballen vliegen lekker weg. Op naar de les. Nogmaals besproken. Wat gaat er mis? Dus ik vertel dat ik me wezenloos shank, alles (over)analyseer, eigenlijk compleet geen idee meer heb. Dat ik met alles bezig ben behalve dat ene. ofwel, I am my worst enemy.

Sla eens een bal. Goed, de rotatie was wat stroef en stram, maar verder? Perfecte ballen. 'Luister, je hoeft geen perfecte bal te slaan, laat het los. De bal, die recht door gaat en wellicht links of enigszins rechts van je target gaat, is ook goed. je hoeft niet alles perfect te slaan. Weet alleen wel, dat je het in je hebt om simpelweg elke x weer een goede bal te slaan.'

Dat is genoeg, goed is prima, beter is af en toe leuk, maar altijd perfect is een onzinstreven op mijn niveau. Mijn grootste valkuil. We zijn wat aan het bunkerspel gaan doen. Elke x wil ik een soort van UMPF horen en een hap zand over de paal van een meter of 4. en na een paar x, de umpf kwam vanzelf. Hetzelfde met chippen. Dat was wat moeilijker, maar toch. ga het oefenen en laat de rest los. geniet van het spel.

Prima les, super blij mee. Door naar verslag van mijn ronde.

Welk hotel is het beste?

Zelfde soort discussie...

Jimi Thing schreef :

roughseeker schreef : In mijn eigen vakgebied voel ik me als professional verantwoordelijk voor het resultaat, ook al heeft de klant daar veel invloed op. Resultaat boeken in samenspraak met een klant en flexibel omgaan met al zijn eigen aardigheden is juist het vak.

Het wordt al snel een definitie discussie hier, er zijn vele verschillende soorten dienstverlening. Mijn doel is dat de klant groei doormaakt, niet de consultant.

Het lijkt me welhaast onvermijdelijk dat de consultant groeit als de klant groeit. Je plukt er altijd de vruchten van. Leert ervan. Elke ervaring is er 1. Of wordt dit te zoetsappig?

roughseeker schreef : In mijn eigen vakgebied voel ik me als professional verantwoordelijk voor het resultaat, ook al heeft de klant daar veel invloed op. Resultaat boeken in samenspraak met een klant en flexibel omgaan met al zijn eigen aardigheden is juist het vak.

Het wordt al snel een definitie discussie hier, er zijn vele verschillende soorten dienstverlening. Mijn doel is dat de klant groei doormaakt, niet de consultant. Dat zou vaak belangrijker moeten zijn als het resultaat. Zelf ervaring genoeg (en ik zie het als tekortkoming van het consultancy vak) dat de consultants druk bezig zijn een verbetering te bewerkstelligen, de consultant is weg, de energie is weg, de verbetering is weg. Consultant wel weer wat rijker en wijzer geworden.Dit gaat overigens bijna altijd vanuit zuivere intenties.

Voor mij is het onderdeel van een intake, klant selectie. Ga je voor Paul wijzer maken of gaan we voor groei in jouw organisatie? Ze reopen allemaal t laatste natuurlijk, ik maak ze duidelijk dat t werk dan ook bij hen ligt, de pijn daar geleden moet gaan worden. Er zijn geen omwegen, pilletjes, shortcuts. Je bent aan de beurt klant. Mijn rol: de schouder om op te huilen, assistentie en ervaring brengen in visie, doel, aanpak bepalen, ze straight houden. Met flinke regelmaat de Spiegel meenemen. En als belangrijkste, helpen een veilige omgeving voor de groei te maken.

In mijn eigen vakgebied voel ik me als professional verantwoordelijk voor het resultaat, ook al heeft de klant daar veel invloed op. Resultaat boeken in samenspraak met een klant en flexibel omgaan met al zijn eigen aardigheden is juist het vak.

roughseeker schreef : tja , elke professionele advisering schept verplichtingen én verantwoordelijkheden.

Als het resultaat volledig door de adviseur bepaalt wordt zeker. Vaak heeft dr klant een groot aandeel in de uitkomst en is de beperkende factor.