Mijn ronde van vandaag in 2019

Vandaag uitgenodigd voor de Ado Den Haag business golfdag. Heerlijk weer, gehouden op golfbaan Leeuwenbergh. Matige baan, redelijke greens. Lay out is aangepast ivm de ontsluiting van de Haagse binnenstad naar de snelweg rondom. Dat levert wat aparte holes op. Enfin.
Texas scramble. Ik speelde met 3 36 hcp. 2 hadden hele goede rotatie alleen niet altijd de controle. 1 man was echt geweldig. Gast kon poeieren zeg, op een hele lange par 5 lagen we dank zij hem met 2 op de green. Maar hij sloeg ook de nodige getopte ballen van de green.

In alle gezelligheid heb ik eigenlijk niet zo’n goed beeld van de ronde. Ik heb geprobeerd consequent de pre shot te doen. Maar af en toe dwaalde de gedachten af door de gezelligheid en zo. En toen ging t direct mis. Een paar keer roteerde ik slecht en bleef ik hangen op rechts. Ook shankte ik 2x een wedge met chippen. 2x had ik een hele slechte getopte drive. Te wild teveel. Enfin. Mooie slagen waren er ook. Op een lange par 3 waren we tekort en moest er een chippie put aan te pas komen. Op letterlijk 2 cm bijna een chip voor de vogel. Goede ijzerslagen, op een par 3 van 146 meter sloeg ik mijn i7 op 3,5 meter en toch konden we niet een vogel noteren helaas. Lange drives waren er ook. Echt lang als de rotatie goed is. 2 x een mooie bom van rond de 270 meter, 1x op de hole waar de longest gehouden werd. Ik mocht mij de alpha male noemen. Grappig is dat vele naar je toe komen om te zeggen dat zij ook ver hadden geslagen, maar ja, netttt nietttt in de fairway. Tsja, jammer maar wat moet ik daar mee. Ik lag wel in de fw. Een ander hoogtepunt is een 3w uit de fairway, 225 meter pinhigh.
Al met al heerlijk gespeeld net een paar slechte slagen die simpelweg bij de hcp horen. Nice progress. Ik ga met veel vertrouwen naar Wales

Golfchat: lLAAT JE HOREN!! Ik zeg, LAAT JE HOREN!!

TW had het niet, deze week, zou ik het dan hebben? Alle ingrediënten waren aanwezig voor een mooie ronde. Van 9 holes. Ik had keurig een briefje neergelegd, dat zal me niet weer gebeuren. Het was rustig, mooi. Even chippen, draw it in. Hoppa, dat ging lekker. De bunker in, zand verplaatsen. Swing of 15 gemaakt. Wat ga ik doen, 4 mensen wachten op de tee van 1. Ik loop naar 10, op de green staat een 2bal. Mooi. Ik sla af. Ik neem me 2 dingen voor. 1 in de denkbox consequent eens ex de player drill, oefenswing en doorstappen. 2, als de bal bij de green licht, hoe goed ook om te putten, toch chippen. Gewoon, om te oefenen. Mag chippen met een hybride, ijzer, maar niet putten.

Ik ga weg mooie swing en ben links. Mijn i7 is tekort en ik denk in de bunker. Bal licht ervoor. Chip en die komt mooi op de green. Mijn w,t meter put kust de hole. Bogey. Op 11 staat de tee wat naar voren. Bunker op 180 meter. Ik ben bang dat ik met de 3w er in kom. I4 wordt het. Die poeier ik dus links voorbij de bunker. Oke, zo gaat het. I8 naar binnen, die ik iets rechts eruit druk en op de apron ligt. Geil laag chipje en de up en down is binnen. Par 3 twijfel ik en neem uiteraard een club te weinig. Mooi en go3d contact, bal is iets te links en stuit op de hobbel. Helaas rolt de bal terug schuin voor de bunker. Een meesterlijk chipje brengt de bal op een kleine meter. Easey par. Ondertussen loopt voor mij een flight (3 bal, hmmm, de 2 bal voor laten gaan) zigzaggend over de baan, zonder ook maar enigszins door te stappen. Ik vermaak mij met de player drill en raak me 3w niet goed. Ik blijf ruimt voor de bunker. Mijn i5 is van genotzalige strakheid. Bam. 135 meter over. I8 wordt. Pinhig, helaas links van de vlag. Ik sla een superchip, die me bijna doet stoppen, zo mooi. Bal op 1,5 meter. Wederom dikke vinger en bogey. Op hole 14 wederom wachten. Ik druk hem rechts weg en lig tussen de bomen. Ik chunk mijn bal eruit en heb wat te doen. Mijn bal ligt net voor de green links. Tsja. Chippen dus. Who cares, hole m bijna uit en easy bogey. Op 15 sla ik een redelijke drive, mooie pw voor het water en een dikke i6 op t meter op de green. Lastige put voor birdie. De bal sterft en rolt er vlak langs. Easy tap in par. Hole 16 is een lange par 3. 180 meter. Ik pak mijn i4. Pull die maar lig gelukkig naast de green, wel downhill. Who is afraid of chippen. Binnen een meter en een achteloze par. Op 17 is mijn drive rechts, helaas (na wederom lang wachten). Ik fade mijn i5 keurig en heb een mooie pitch naar binnen. Geen zorgen, hou wel een lange put over voor par. Helaas wederom lachen naar de bodem van de cup, hij valt niet. Op 18 moet ik weer wachten en wachten. Als ik er gevoelsmatig bijna 10 minute sta, word ik het zat. Ik zie de mannen bij het water staan en denk, da’s ver weg. De tee box redelijk achterop. Ik sla de beste drive van de dag, zal je altijd zien. Ik mep voorbij de bunker en hou 110 meter over naar t bovenste plateau van de green. Ik zie de mannen geërgerd kijken. Ze vonden dat de bal in de buurt van hen kwam. Helaas voor mij sla ik mijn goed geslagen i9 links naast de green, wel pinhigh. Het schreeuwt om een putter, maar ja, afspraak is afspraak. Mijn i9 leg ik de bal op 1,5 meter. Tromgeroffel, wederom dood naast de cup. Enfin. 5 slagen meer dan de benodigde 36. Heel erg blij mee. Zeer goed bal contact, heel goed consequent pre shot routine gedaan en bovenal rustig gebleven ondanks een 3bal die nooit van geel had moeten spelen.

Heel blij met het chippen, en over het putten dik tevreden. Het oplijnen van de tee box moet iets beter, het ijzerwerk was weer eens ouderwets. Het kan dus toch.

Gaaf Frank.
Gniffel, wie was haar caddy?

Een leuke golfweek gehad. Eerst woensdag een tournooi op San roque old course. 75 deelnemers verdeeld over 4 categorien, format Stableford.
Deze baan behoort voor mij tot de topbanen van Spanje, prachtige kurkeiken, mooie views. Wat heel bijzonder was, was het gevoel op een privé baan te spelen. 18 holes lang niemand voor ons en niemand achter ons. Het scoren begon beroerd mede veroorzaakt door te weinig kennis over de baan: bogey, bogey en tripple, wat een start. Maar daarna begon het te lopen, toch 17 puntjes op de eerste 9. Tweede 9 hetzelfde recept. Een 400m lange par 4, goede drive, maar ook nog dogleg en veel bunkers. Tweede schot kon niet naar de green, dus opleggen met een blind schot dat ik precies uitvoerde zoals ik dacht dat het moest. Ligging na dat schot kon niet slechter, net niet in een bunker en zelf deels in de bunker staand. Gefrustreerd door zoveel onrecht sla ik mn bal out of bounds. Jacaranda wat een pokke hole. Mocht je er ooit spelen, dat was dus hole 13.
Daarna weer goed spel met een mooie par op de lastige hole 18 waar water overal probeert te intimideren. Maar ach, als ex Purmerend lid maakt mij dat de pis niet lauw. Totaal 33 Stables voor plek 3 in het tournooi. Een doosje Srixons met logo en ee handschoentje als prijs. Ondanks de verhoging van de hcp met .1 met een grijns op de tronie naar huis. Geweldige baan dat San roque.

Vrijdagochtend meegedaan aan de wekelijkse Texas Scramble op de club. Altijd erg gezellig en deze keer extra leuk als gevolg van de windkracht 5 met vette windstoten daarboven. Een buggy verloor zelf het dak.

Erg goed voor je ego ook als je verder met 3x hcp 28 in je team speelt. Op hole 18 moesten we nog één afslag van Ronald hebben. Hij had de 5 holes daarvoor allerlei baggerafslagen, dus spannend. Zijn afslag te veel op rechts, daar gniffelt een waterhindernis. Maar gelukkig bleef de bal steken in de rough. Niet makkelijk, downhill lie in de rough en je moet over hoge struiken en waterhindernis. Het was bijna te lastig voor ons, nog 200m naar de vlag voor de 3e slag op deze par5. Sla ik mn bal op 3m en we eindigen met een onverwachte birdie.

Het kon me niet genoeg worden en na de scramble snel naar Sotogrande gereden, alwaar de LET een wedstrijd speelde op la Reserva. Vanaf hole 8 Pasqualle Coffa gevolgd. Een Nederlands talent dat pas 5 jaar golft en via de q-school een kaart voor de LET heeft veroverd. Hoewel de naam Italiaans aandoet, spreekt ze met een brabantse tongval. Klein meisje dat de bal een mijl weg slaat, mooie swing. Maar ook duidelijk dat ze nog moet wennen op dit niveau.

Samen met de harde wind was de cut voor haar een te grote hobbel. Gedurende de 11 holes dat we haar flight volgden, waren wij de enige twee supporters aanwezig. Achteraf nog even met haar gesproken, dat zie ik op de PGA niet gebeuren. Ofwel: leuk zo’n LET wedstrijd, ga ik zeker vaker heen als ze in de buurt zijn.

Gisteren weer eens een rondje kunnen golfen. Baan nr 2 van 30 in de clubcorp group. Deze keer op Brookfield, een club waar ik overwogen heb lid te worden toen ik net in ATL aan kwam. $6000 initiation and $550 monthly fees waren voldoende reden om daar vanaf te zien.

En ik ben blij toe want de baan was niet echt super. Er zaten een paar leuke holes bij maar t onderhoud was niet top. Baan is op sommige punten zo laag dat t niet lukt om t water van de holes te houden en de effecten daarvan zie je nu nog. Greens wel gaaf en goed. Veel variatie, van postzegel tot groots met bijna iedere green wel een paar ridges. T spel begon vaak pas op de green.

Lekker rondje gespeeld, 77 slagen waarbij vooral de 1e negen erg steady was. Hole 2 is er 1 om te onthouden. Sterk downhill, dog leg links. Ik sloeg een goede drive, midden fairway maar een stuk minder ver als ik gedacht had. Ik had nog 160m downhill over en kon de vlag niet zien slechts de rechter kant van de green. Rustige ijzer6 met ik denk 20m draw die pin high voorbij de vlag op de green komt. Echt super lekker schot. Vaak als ik wat moet fabrieken ligt forceren op de loer. Deze keer niet. Erg happy mee.

Drives gingen super, 1e 9 100% fairway hits. 2e negen wat minder fairways maar allemaal prima speelbare ballen. Gisteren was de vlucht een draw en die had ik gelukkig snel omarmd. Rechts laten vertrekken en terug laten komen. Heerlijk. Andere dagen is t recht of een kleine fade. Als ik niet zo regelmatig speel is t een beetje een vraagteken wat er die dag uit gaat komen. Dan helpt t om ff op de range te staan.

Heerlijk, dat is toch weer een geweldig momentje Paul.

Geen golf voor mij afgelopen week. Wel, naar Atlanta United met Frank de Boer als hoofdtrainer. T was niet best, maar wel 1-0 gewonnen en dat was de 4e overwinning op rij. 68152 toeschouwers in een geweldig stadion. kom er maar eens om in de Eredivisie, en een groep echte tifosie zonder de vechtpartijen. Erg grappig om te zien hoe Amerikanen soccer beleven, bal achter t standbeen kappen is applaus, lachen.

We hadden met vrienden afgesproken eerst te lunchen in de stad voordat we gingen. We staan op ze te wachten buiten en zien 2 jonge dames. 1 in een witte lambo cambrio ander in een Bentley. Blijven mooie auto's. Dame in de lambo komt naar ons toerijden, doet raampje naar beneden, dak naar beneden. Of we even in de auto willen zitten? Ja natuurlijk, ik kom er bijna niet in met m'n stelten. Gave cockpit. Ik raak in gesprek met haar.

Dit jouw auto? Nee we zijn in town voor t weekend en hebben deze gehuurd.
Relaxed om te rijden? Niet echt maar wel gaaf
Nog een beetje heen en weer tot de andere lady zegt dat de dame in de lambo prof golfer is. Wat? Ja Zakyia Randall. Nog nooit van gehoord. Later op google opgezocht en ja ze golft, was op golfchannel shows, heeft iets met US open voor de ladies gewonnen (volgens mij een qualifier). Ik over Anne van Dam begonnen, die kende ze niet, tot we t over longest driving lady on LPGA hadden. Ah ok.

Super aardige lady. Jelle mocht nog ff een rondje rond de parking lot meerijden. Die had de dag van z'n leven. Dat was mijn portie golf van t weekend:)

De opmaat van mijn trip naar Wales gaat zo langzamerhand komen. Het niveau moet omhoog, genieten doe ik ongetwijfeld, maar een beetje redelijk de banen doorkomen aldaar, zo wel fijn zijn. Ik begreep van een Engelse kennis dat Royal St David, maar vooral Delamere Forrest topbanen zijn. Goed, als ik de British Masters zie, denk ik, ook een gave baan. De UK heeft mooie banen.

Enfin, ik vanochtend naar Royal Rozenstein, wakker, uitslapen lukt niet zo goed. Aangekomen, doe ik mijn oefening in de bunker. Geen bal nodig. Leuk, niet de umpf uit het zand die ik hoor, maar close. even chippen, draw it in. Dat ging lekker zeg. Korte warming up op de DR. Paar shanks en de rest enigszins gehooked. Makkie an, zoek het kind, dacht ik. Kennen jullie de Angry Dragon?

Ik kijk op mijn telefoon en zie dat mijn vrouw gebeld heeft (ik had de telefoon op stil). Ik bel terug, tot 3x toe. Er wordt niet opgenomen. Dan komt er een app binnen. Wil je voortaan een briefje neerleggen als je gaat golfen?! WTF. Wat is dit?? Ik ben nog een keer, redelijk geïrriteerd. Er wordt niet opgenomen. Ik loop naar hole 10. De nekharen overeind. Ik top 2 ballen. Ik leg een bal neer voor de teebox van rood en sla met de hybride die ik van de man, die lid was van de Marvell comix, ooit gekocht heb. Goede bal. Ik besluit een rustige i8 naar de green te slaan. Die ik meet een ferme klets op de bal raak maar helaas hook. Plons. WTF. Lekker zo'n dragen. Ik pitch vervolgens prima en mijn irritatie ebt weg. Op 11, tee box achterop, timmer ik een mooie fade en hou bijna 145 naar de pin. Ik denk i7. Ik kom in de box routine, doe vervolgens de Player drill en haal de trekker over. WTF. Te lang. Die Mizuno's geven zo'n lekker slap geluid. Oke. De chip draw ik in en mis helaas net de par put. Ik word vrolijk. Op de par 3, wederom tee ver achterop, pak ik overmoedig wederom de i7, maar nu is de wind strak tegen. Ik ben net tekort en de bal rolt de bunker in. Goed shot, goede richting, prima. Ik sla die bal geil uit de bunker zeg. Maar hou wel een 5 meter put over. De putter doet de rest. Op de par 5 13, wederom de tee box achter op (goh, morgen competitie), moet de driver uit de tas. Ik doe wederom de Player drill (je maakt de swing en stapt door), ga in de act box en poeier mijn drive die net de achterste bunker niet carried. Kijk, now we're talking. Ik kom uit de bunker en mijn gedachten vervliegen. Ik ga weer wat pielen en mijn 3e bal is niet goed, maar houd de lijn. Ik drop nog een bal en kom niet goed uit. Wel een ferme klets. Ik zie de bal in 1e instantie niet gaan maar vervolgens zie ik hem richting een bomen rij gaan, waarachter de tee box van 11 ligt. Ik vergeet te roepen (ik dacht eigenlijk dat er niemand liep) en zie tot mijn grote schrik toch mensen staan. De bal kraakt lekker in de bomen (nooit meer gevonden). Ik loop naar de beide mannen toe en bied mijn excuses aan. 2 duimen, geen probleem, overkwam hun ook wel eens. Ik drop een bal en sla mijn 50 graden wedge van 90 meter pin high naar binnen. Ik loop naar 14 en denk, laat die dragon maar blazen. U raadt het al, tee box achterop. Ik dwing mijn spierherinnering wederom de Player drill. Ik laad in mijn rechter kant (voelt toch wat onwennig) en sla een hoge draw. Ik heb 100 meter naar binnen en sla mijn PW hoog in, pinhigh. Mijn vogel sterft op 5 cm. Wel gleoiende. Nog een x. en wederom net tekort. Ik drop nog een paar bvallen voor een kort chipje met de 58 gr wedge. Draw it in. Van de 6 ballen raak ik tot 4x toe de vlag en hole ik bijna uit, de ballen vallen helaas niet. Ondertussen kwam een speler aangelopen, ik dacht dat hij naar t clubhuis liep. Maar de man liep alleen. Ik pak de ballen op en besluit de angry dragon te temmen. Watje. Ik koop een bijzondere bos bloemen. thuis gekomen zit de dragon de krant te lezen. Ik pak een briefje en schrijf, 'ik ben thuis'. Effe het ijs breken. en geef de bos. Toen hebben we wel gelachen. De dragon was ongerust, ze verkeerde in de veronderstelling dat ik niet zou gaan golfen. De dragon werd een kitty.

Terug naar het golf. Yips hebben we wellicht allemaal wel eens gehad. Ik merk langzamerhand dat het vertrouwen weer terug komt. Laat het gaan. laat het los. Als ik weer die flow heb, dan betalen de lessen zich wel uit zeg. Veel beter balcontact, waardoor de lengte toeneemt. Dat wordt wennen. Ik ben blij dat de player drill mijn lichaam wat losser maakte. Ik maak nu gelukkig meer mijn slag af zeg. Ook zo'n baan les met marvell comix man (Xelf) werpt dus vruchten af.

Gezegend zijn de egoïsten. Xelf maakte inderdaad, volgens mij op de regenbooghole (toch?) na een mooie drive, een mooie Bettinardi birdie.

Overigens moet ik melden dat de baan er prima bij lag, de greens in prima conditie. Ik vind de AOC een leuk complex, klein (wellicht) maar fijn. Wat ik ook nog vergeten ben, was dat op de laatste hole een mevrouw (in spijkerbroek) haar bal voor de kijkers links had geslagen. Xelf stond al helemaal klaar om af te slaan en zei, laat ik maar ff wachten. Volkomen in haar eigen zone liep mevrouw naar haar bal, slaan en relaxed weer terug. Geen handje, of contact zoeken of wat dan ook, gewoon lekker zelf bezig zijn in haar eigen bubbel.

De beker finale kon mij niet zoveel boeien, tussen de golfverslagen door ben ik lekker aan het redigeren.

Het was me weer een genoegen Taxgolf.
The body is wise! Vertrouw er op dat je lijf al lang weet wat het moet doen, geef het de vrijheid om te bewegen.

Wat wel jammer is is dat je niets zegt over mijn vogeltje en dat je dit allemaal geschreven hebt tijdens de bekerfinale van Ajax