De golfvereniging of bestaat die niet?

Ik ben blij dat je gereageerd hebt. 

Ik heb 5 golfbanen in de UK bezocht. Ik voelde mij er meer dan welkom. 

Als er green fee spelers op R'stein zijn, dan zal ik niet snel op hen afstappen. Ik ken de mensen niet, waarom zou ik ze lastig vallen? Ik vind het leuk als zij de baan bezoeken. Mocht ik luistervinkend hun kritiek vernemen, dan laat ik het zo tenzij er iets is waarvan de baan voordeel of baat heeft. 

Ik ben me ervan bewust dat ik het lidmaatschap als een makkelijk middel ervaar om in het weekend te kunnen spelen. Ik voel weinig behoefte onderdeel te zijn van de vereniging. Ik kan me best voorstellen dat dan van de vereniging de vraag opkomt of ik dan wel het lid ben, waarop de vereniging zit te wachten (voor mij 10 anderen). Ofwel, vanuit de club bezien moet je mij vervangen door een lid dat zich wel inzet 

Ik kan het niet nalaten om ook eens te reageren... en sluit me aan bij roughseeker.
Aangezien ik doordeweeks full time werk, drie hele jonge kinderen en een vriendin heb, ook aan een teamsport doe en soms nog wel eens iets anders te doen heb, golf ik te weinig om ergens lid te worden.
Daarnaast speel ik graag op verschillende banen en ben ik (niet praktiserend) teaching pro met hcp 3.
Dit alles maakt het simpelweg financieel aantrekkelijker om als vrije golfer door het leven te gaan.

Wat mij opvalt is dat op veel banen de leden (meestal 60+) denken het alleenrecht op de golfbaan te hebben en worden greenfeeërs vaak met de nek aangekeken, en dat terwijl veel banen voor een behoorlijk deel afhankelijk zijn van de per ronde veel meer betalende greenfeeër.
Een lid zou een uithangbordje voor de baan en de vereniging moeten zijn en nieuwe mensen zich thuis/welkom laten voelen.
Als je een besloten vereniging en baan zoekt, dan zijn die makkelijk te vinden en zal ervoor betaald moeten worden.
Het gedrag dat (oude) leden tentoonspreiden niet veel beter dan de (vaak veel jongere) beginner. Mandjes laten staan op de DR, pitchmarks niet repareren, in de baan voor laten gaan, enz. enz. zijn beide groepen niet vreemd.
In tegenstelling tot bij veel andere sporten zijn de golfbaan en de vereniging twee verschillende entiteiten met uiteenlopende belangen die vaak tot interne conflicten en irritaties leiden.

Het werken met starttijden kan prima.
Je kunt greenfeeërs bij het reserveren al laten betalen. Voor leden zijn er ook wel oplossingen te vinden als een boete bij te laat of zonder goede reden annuleren of aftrek van een ronde uit het afgenomen speelrecht/lidmaatschap.
Helaas zijn er in beide groepen egoïstische en asociale mensen te vinden en lijkt een dergelijk systeem nodig...

Er wordt door de meeste verenigingen maar weinig aan ledenwerving gedaan en jongere leden worden niet of nauwelijks betrokken bij de vereniging.
Voor de jongeren zijn de heren/dames ochtenden eigenlijk geen optie omdat zij nog gewoon moeten werken.
In de weekenden zijn er niet of nauwelijks wedstrijden, laat staan open wedstrijden.
Het aantal leden dat NGF competitie speelt is procentueel ook bijzonder laag.
Er zijn overigens ook maar weinig speelronden i.v.m. andere sporten.

Afgezien van de jaarlijkse "open dag" gebeurt er bij de meeste verenigingen maar weinig spannends...

Mensen komen in alle soorten en maten, ook als ze golfen. Nou ja, alle soorten en maten. Bij golfen zie je doorgaans niet een dwarsdoorsnede van de samenleving, het trekt bepaalde mensen meer aan dan anderen. Dat is aan het verschuiven, en dat leidt tot een culturele clash.

Aan de ene kant de nieuwe golfers, die het vaak gewoon leuk vinden om buiten bezig te zijn en een balletje te slaan. A good walk enriched, zeg maar. Daar heb je fairways en greens voor nodig, en die vind je op een golfbaan. Anders dan fietsen, hardlopen, een balletje trappen, of veel andere sporten kun je het niet echt op een willekeurige plek beoefenen. (Hoewel het spel wel op die manier in de verder nutteloze duinrand aan de kust schijnt te zijn begonnen).Als het financieel voldoende aantrekkelijk is, dan koop je de greenfees voor een heel jaar af. Dat noemen ze lidmaatschap. Anders betaal je per keer. Gewoon een financiële keuze. De traditionele golfers herkennen deze mensen aan het feit dat ze zich als consumenten gedragen en zich aan het clubleven onttrekken.

Aan de andere kant de homo golfus, de menssoort die de banen van oudsher bevolkt. Het spel is een belangrijk deel van hun leven, ook sociaal. Hun status wordt medebepaald door het aanzien en de macht die ze binnen de vereniging weten te bewerkstelligen. Ze zijn onderdeel van een subcultuur waar de instanties zoals NGF, NVG, en andere sociale carrièreladders een essentieel onderdeel van uitmaken. Het golfspel is belangrijk, maar nauw verweven met het clubleven. Tradities zijn in beton gegoten. Nieuwe golfers herkennen deze oude leden aan het feit dat ze de baan en de club als hun persoonlijk eigendom lijken te beschouwen. De baan op elk moment van de dag en in het weekend volledig blokkeren voor een of andere activiteit zoals competities, herenochtenden, gun-shots, of wat ze allemaal maar verzinnen om de baan voor hen te blokkeren. Een gotspe, want je betaalt er vet voor, terwijl deze mensen toch al dag en nacht spelen voor hetzelfde bedrag dat jij betaalt voor je 20 rondjes per jaar.

Bestaat dé golfclub nog? Als je die vraag vanuit het perspectief van de doorgewinterde verenigingstijger stelt, dan erodeert die. Als je het benadert vanuit het idee dat een golfbaan een sportcomplex is waar je kunt golfen, dan wel.

Ik ben lang lid geweest van een vereniging. Het heeft onmiskenbaar positieve kanten. Je kent mensen, je speelt in wisselende clubjes. Sinds een paar jaar ben ik golfconsument zonder lidmaatschap. De negatieve kant van het clubleven en -cultuur is me steeds meer tegen gaan staan. Nu speel ik geregeld met een wisselend gezelschap uit een klein vast groepje 9 holes in de avond. Soms eens met anderen, chatters bijvoorbeeld, op andere banen. Van de vereniging heb ik nauwelijks last. Ideaal. Voor mij dan.

T is als met de oudjes in de supermarkt op spitstijd. Lastig voor hen met haast, een leuk uitje voor de oudjes. 

met golf heb ik dat ook, ik snap die mensen wel, juist in het weekend want dan tref je nog eens wat jong spul met levenslust. Dat houdt die oudjes jong. 

En het staat een ieder vrij gedurende de week te spelen. Het is meer een kwestie van prioriteiten en de confronterende constatering dat onze levenskeuzes maken dat vertier in het weekend en vakantietijd een hogere prio hebben. Dat overkomt ons geen van allen maar is de consequentie van keuzes. 

so irriteert mij het dater gedurende de week zelden een <50 speler te zien is. 

Ik moet ook zeggen dat de baan in kwaliteit achteruit is gegaan. Er is een nulmeting gedaan met een aantal aanbevelingen. Kan ik niet delen. De achteruitgang heeft te maken met tegenzittend weer, misschien op sommige punten onvoldoende kennis, intensiever gebruik. Het is dus lastig een plekje te vinden. Mee dealen is zeker waar. Het blijft storend dat er kennelijk een groep binnen de vereniging is die meent eigen regels te moeten maken, ten koste van. Zo is er een echtpaar, 3 x per week te vinden in de baan. In het weekend komen zij niet. Zij kunnen door de week spelen. Dus claimen zij geen plekkie in het weekend. Die houding verdient navolging. Vergis je niet. De toegenomen baanbezetting kost relatief veel geld qua onderhoud. Onderhoud is prijzig!

Cross handed chippen zit overigens tussen je oren amigo.   

Bij bijna elke golfbaan is er sprake van een vereniging binnen de club. Zeg maar de harde kern die mee doet aan maandbekers, clubkampioenschappen, zomeravond competitie etc. De laatste jaren heeft die groep ‘last’ van nieuwe instroom met name door covid. Die ‘last’ hebben de oude groep minder fanatieke leden en greenfee-ers ook. Het is simpelweg veel drukker geworden on course. Maar goed een jaar of 5 terug was het nog normaal dat banen failliet gingen. En bedachten we vanalles om mensen naar de baan te lokken.
Ik zie het niet als een probleem, gewoon mee dealen. Zelfs bij mij op de baan waar het jaren milioenairsgolf was en je gewoon naar de baan ging zonder starttijd, is het nu helaas pindakaas. Ik speel ook regelmatig met mensen die de regels niet kennen, best lachen.

Mijn geklaag gaat over de AOC, hoe daar de verandering zich laat zien. Ik ben niet tegen golfers die slechts consumeren, zeker niet. Er zijn voldoende golfbanen die daarop draaien. Een commerciele baan heeft andere belangen dan een verenigingsbaan. Ook op de AOC zijn leden die niet mee doen aan wedstrijden (gistermiddag nog met 1 gespeeld, hij was getuige van mijn eerste cross handed chip-in birdie) en er begrip voor hebben dat er wedstrijden zijn, het is immers een golfvereniging. Ook op de AOC zijn leden die zich afzijdig houden van het verenigingsleven en zich wel beseffen van de mores van de club. Niet ieder lid hoeft zich in te zetten voor de vereniging, zeker niet. Je moet wel beseffen dat je lid bent van een vereniging. 
Voor mij zit daar de angel. In mijn golf begin was ik lid op Spaarnwoude, toen het vd Valk van Nederlandse golf. Giga grote vereniging met giga groot complex. Commerciele baan waar ook een vereniging huisde. De vereniging stond los van de baan. Als ik mee deed met een wedstrijd van de vereniging moest ik green fee afrekenen bij de baan. Na afloop op hetvterras wist je niet wie ook lid van de vereniging was, wie mee speelde met de wedstrijd of gewoon tijdens het fietsen even een drankje doet. Totaal andere setting. Niet te vergelijken. 

Het bljift lastig met de verenigingen. En dat is niet slechts van deze tijd. In m’n tennistijd was m’n cluppie een belangrijk onderdeel van m’n leven. Op alle mogelijke bekers van de club komen was een tijd lang een doel. Ik moet nog even wachten tot ik 65 ben om de seniorenbeker te kunnen pakken. In de 15 jaar dat ik daar veel was waren er erg veel veranderingen. Niet iedereen beleefde de club zoals ik gewend was en stelde dus ook andere eisen aan de club. Als ik mezelf als golfer moet karakteriseren dan ben ik een consumerende club golfer😊. Ik ben erg blij met m’n cluppie maar ben er vooral voor het golfen minder voor het opbouwen van een uitgebreid sociaal netwerk. Al kies ik er bewust voor lid te zijn omdat ik weldegelijk een lokaal netwerk van golfvrienden wil opbouwen. En ik vind het praatje op de club (waar ik bijna dagelijks wel even ben) met de mensen die er werken en de usual suspects erg leuk. Dat heb ik in de US erg gemist. Daar speelde ik overal en nergens, genoot van de vele verschillende banen en uitdagingen. Maar het was een eenzaam geheel. Golf als sport ging daar ook uit m’n systeem. Geen wedstrijden meer, ook jaren geen rondes waar er iets op het spel stond. En dat miste ik voornamelijk. Ik hou van mezelf meten met anderen op de golfbaan. Ik moet weer terug komen in die groove. In m’n eerste jaar in de US lid geweest van GCC Indian Hills. Een echt familie gebeuren met 8 tennisbanen, 3 zwembaden, clubhouse, grill, 27 holes baan, de hele mikmak. Gezinnen vertoeven daar het hele weekend en er is vermaak voor iedereen (zodat papa ongestuurd kan golfen😊). Daar had ik helemaal niets mee en de rest van het gezin ook niet. Grappig om eens mee te maken maar dat was het dan ook wel. Erg happy met m’n cluppie nu. Vrij beperkt aantal leden, tussen de 200 en 300 volgens mij. Waarvan een fikse groep jeugd en een aantal playing professionals. Naast heel vriendelijk en gemoedelijk is er ook een competatieve sfeer en dat vind ik leuk. In voorjaar en najaar zijn er regelmatig wat grotere groepen toeristen die komen spelen. Maar al met al is de baan erg rustig, m’n vaste ritme is rond 5 uur naar de baan te gaan, 9 holes te spelen, kids ophalen uit school en dan eten. Ben dan vooral lekker buiten aan het wandelen maar het is uitgestorven dan, de baan voor mezelf. Heerlijk. Ik kom in contact met golfgekke portuguezen, heb mogelijkheden tot wedstrijden en kan aantal een balletje slaan als ik wil. Voor mij is het perfect.

Ik heb er niet zo'n beeld bij (van onze club). Er is wel een toeloop. Greenfee spelers zijn lange tijd tegen gehouden, al kost dat inkomsten. De club wordt meer en meer afhankelijk van green fee spelers. Het punt is: voor Covid reed ik naar de baan, deed de bal in de spiraal en dan wist ik dat ik binnen 3 kwartier kon spelen. Meer ballen in de spiraal werd afgestraft. ging eigenlijk altijd goed. toen begon Covid en werd golf consumeren. Je moest starttijden boeken. Wat de club ook bedacht, er waren en (denk ik zijn) groepen die het systeem misbruiken. Gebruiken mag, misbruiken niet. Nu kan je de avond van te voren vanaf 21.00 boeken. Geen idee of het beter is geworden. 

De baan wordt intensiever gebruikt. Door Covid. Men is weer gaan golfen. Da's leuk. Ik vind het prima om in te schikken. Ik vind het niet prima om zelden te kunnen spelen omdat er domweg geen mogelijkheid is om te spelen doordat sommige leden het reserveringssysteem misbruiken. Ik vind ook dat er vrijheid moet zijn om de keuze te hebben om wel of niet aan wedstrijden mee te doen. Als de club besluit 'lid worden is wedstrijden spelen' is het ook goed. Dan word ik lid af. Ik heb geen behoefte aan wedstrijden. 

Vroeger vond ik 18 holes een must. als lid vind ik 9 holes prima. Gekscherend zeg ik wel eens dat ik een 9 holes hcp heb. Golf is voor mij genieten in de baan, van de omgeving, het gesprek, de lucht., het vooruitzicht. Ik kan mijzelf helemaal verliezen in het chippen rondom de green, van de 100 ballen die ene bal met spin slaan, die perfecte stuit op die imperfecte oefengreen met alle butsen en takken. Dan ga ik naar huis met het gevoel dat ik golf gespeeld heb. Participeren in golfwedstrijden is niet mijn ding. Ik ben er gewoon niet goed in. Kan de mindset niet voor vinden.

De verloedering van golf!

Hoe het bij andere verenigingen gaat kan ik niet beoordelen. Bij de AOC zie ik een giga verschuiving in het ledenbestand. Mede door corona zijn er veel nieuwe leden bijgekomen, ik meen iets van 35%. Dat is fors. Veel van die nieuwe leden zien de AOC niet als vereniging maar als golfbaan, ze komen consumeren. Denken dat ze met het betalen van de contributie er zijn. Hebben geen idee van het aantal vrijwilligers wat nodig is om de boel draaiende te houden. Denken dat er personeel is die hun mandje op de DR wel opruimt die ze laten liggen als ze klaar zijn. 
De club zelf werkt het ook mede in de hand. Er is nu een serieuze receptie/desk waar je je dient te melden als greenfee speler. Vroeger deed je dat gewoon aan de bar. Tegenwoordig ook als lid moet je je melden, nu er starttijden zijn! Starttijden op de AOC, w t f. Het lijkt ook steeds meer op een commerciele golfbaan, met als verschil dat de desk door vrijwilligers wordt gerund. Sommige nemen hun taak veel te serieus. Mensen waar ik al +15 jaar mee speel, zitten achter de desk. Ik zwaai als ik aankom, er wordt terug gezwaaid. Even naar de range en dan naar de 1e tee. De beste vrijwilliger komt achter de desk vandaan en roept dat ik me nog moet melden! W T F je zwaait net naar me, je weet wie ik ben. Nee Pieter je moet je melden. Zucht. 
Een hoop van de leden van “vroeger” zijn inmiddels lid geworden op De Noordwijkse, inmiddels AOC aan zee genoemd. Die oude leden banen hebben inmiddels voldoende vermogen om een deur beleid te hanteren. En ook daar zullen ze wel iets te zeuren hebben. Net als ik.