15e Jos Paehlig Memorial toernooi

Ik kwam weer stram en stijf de baan op en de baan af. Op de eerste 9 bijna meer ballen kwijt dan stablefort-punten maar de 2e 9 netjes revanche gehaald. Marco en Boudewijn, dank voor een heerlijke middag in de zon, niet alleen aan de souplesse gewerkt ook de lachspieren getraind. Grootste winst: de tijd vloog voorbij, wat een goede indicatie is voor spelplezier.
Martin dank voor de organisatie, fijn dat je hem al weer voor volgend jaar aankondigd!
Tot over een maandje in Nunspeet of een over een weekje in Welderen.

Ik sluit me aan bij al het voorgaande positief gezegde. Het blijft mooi dat de wedstrijd die ik zo lang geleden begon nog altijd op de kalender staat omdat er na Marie en Fleur weer iemand bereid was de organisatie op zich te nemen. Dank Martin daarvoor en dank voor weer een mooie golfdag. Mijn lief is blij dat de wisseltrofee de deur uit is, maar ik zal er alles aan doen hem volgend jaar weer mee naar huis te mogen nemen! Ik hoop nog steeds dat die fietser om de hoek een lekke band heeft gekregen...

Mooie prijzen ook. Ik kon een Tiger handpop ruilen voor boek over Tijgerd..
Mooi vond ik ook de krekelgeluiden in de baan. Wel gek dat ik ze nu nog hoor.
En de eennalaatste flight was de leukste. Zou ik zo weer in willen stappen.
Dank.

15 keer.
Toch wel een geweldig iets, dat een stel golffanaten die elkaar in eerste instantie alleen digitaal kennen, elkaar steeds weer opzoeken om een geweldig leuk toernooi te spelen. Vriendschappen ontstaan, soms voor een dag, soms voor een leven. Soms ook voor die paar dagen dat we elkaar in levenden lijve zien.
Mensen komen, mensen gaan en sommigen zijn niet weg te krijgen.
Het is een uniek iets. En ik ben blij dat ik erbij mag zijn.
Het organiseren van een GC-toernooi is eigenlijk een kleine moeite voor wat je ervoor terug krijgt.
En gisteren was weer zo’n mooie dag. De 15e keer. Mooi.
Een fijne flight, met mooi spel (niet per se van ondergetekende.) Mooie afzwaaiers ook (die dan weer wel, bijna twee fietsers van de dijk geslagen.) Mooi gescheld (een paar idioten die zo nodig midden in een swing ‘mis!’ moesten roepen en de reactie van het slachtoffer.)
Mooie verhalen (van een hoofdredacteur.) Mooie longest (van de winnaar van de “most lost balls”) Mooi weer (dankzij de vader van de hoofdredacteur.) Kortom: mooi.
Iedereen dank voor het komen. De vele sponsoren (sponsors?) ontzettend bedankt. Een GC-toernooi gaat niet over prijzen (behalve dan het gedrocht) maar het is toch leuk dat er iets uitgedeeld kan worden. Dus Martijn (en daardoor ook Golfers Magazine), Tjakko, Sander, Bart, Marco en de moeder Martijn: top! En natuurlijk Waterland voor de twee gratis greenfees.
Waterland is niet de mooiste, beste of fijnste baan, maar het is traditie en de keuken is er in de loop van de jaren op vooruit gegaan. Ook al werd de Indische rijsttafel door sommige gemist.
De uitslag dan:
Cat 1: 1 Coen
2 Fleur
3 Manuel

Cat 2 1 Martin (niet ik)
2 Cock
3 Gijs.
Neary op 4: Fleur
Neary op 8: Boudewijn (Dr Golf)
Neary op 11 Manuel
Tweary op 2: Bart
Longest dames: Fleur
Longest heren: Jerry
Meeste ballen kwijt: Jerry.

Ik zeg volgend jaar weer. En aan allen die niet geweest zijn: Volgend jaar weer!!

Twee jaar geleden was de wedstrijd op Waterland mijn eerste kennismaking met Golfchat. Toen met de twijfelachtige eer om gedeeld met Gijs de meeste ballen in het water te slaan. En gisteren was het weer prijs, maar nu ineens met de eerste prijs in de "reserve klasse". Ben er stiekem best wel blij mee, want nog nooit iets met golf gewonnen. Lang leve steebelfort.

Martin, opnieuw heel erg dank voor het in stand houden van deze wedstrijd! Dank voor goede organisatie.

Flightgenoten Sander, Manuel en Bart dank voor de gezelligheid!

De derde lustrumeditie was weer een gedenkwaardige. Een gezellige club mensen die ontspannen maar serieus proberen te golfen. En dat natuurlijk zoals de traditie voorschrijft in stralend weer dankzij goede connecties tussen hemel en aarde. Dank je Piglet voor de fijne organisatie.

Dank natuurlijk ook aan de flightgenoten voor een super gezellig rondje. De strijd om de meeste waterballen binnen onze flight leek ik aanvankelijk ruimschoots in de pocket te hebben, maar "it ain't over till the fat lady sings". Ik zag mijn voorsprong op de tweede negen verschrompelen tot nog maar 1 bal, maar mijn 'almost-double-digit-score' van de eerste 9 was uiteindelijk nog net genoeg om deze (water-)geuzentitel in de wacht te slepen.

Errug lekkere golfdag!
Dank Martin voor de organisatie en leuk dat er zoveel sponsoring was!
Altijd goed om zoveel ouwe bekenden terug te zien.
Dank aan de leukerds uit mijn flight en tot Nunspeets !

Martin, ouwe reus, bedankt voor het organiseren van het Lustrumtoernooi. Btw. Jouw kookkunsten worden ook elk jaar beter, het was heerlijk

Nico, Ollie en Coen, bedankt voor de leuke flight, mooie slagen gezien en “ballen om snel te vergeten” . Coen, gefeliciteerd met je mooie trofee

Ook weer leuk om weer eens wat oude bekenden te zien/spreken.

Wellicht tot op Nunspeet.
Adios amigos!

Heerlijk dagje vandaag op de Waterlandse golfbaan.

Ook dit jaar had Jos weer voor prachtig weer gezorgd en hoewel de baan me niet altijd ligt, mocht ik vandaag de gelukkige (tijdelijke) eigenaar worden van de prachtige wissel trofee voor het oudste Golfchat toernooi.

Nico, Faiz en Ollie dank voor een heerlijke relaxte golfdag.

Martin bedankt voor al het georganiseer, was weer top geregeld.

Ik heb nu al weer zin in de wedstrijd op Nunspeet.