15 keer.
Toch wel een geweldig iets, dat een stel golffanaten die elkaar in eerste instantie alleen digitaal kennen, elkaar steeds weer opzoeken om een geweldig leuk toernooi te spelen. Vriendschappen ontstaan, soms voor een dag, soms voor een leven. Soms ook voor die paar dagen dat we elkaar in levenden lijve zien.
Mensen komen, mensen gaan en sommigen zijn niet weg te krijgen.

Het is een uniek iets. En ik ben blij dat ik erbij mag zijn.
Het organiseren van een GC-toernooi is eigenlijk een kleine moeite voor wat je ervoor terug krijgt.
En gisteren was weer zo’n mooie dag. De 15e keer. Mooi.
Een fijne flight, met mooi spel (niet per se van ondergetekende.) Mooie afzwaaiers ook (die dan weer wel, bijna twee fietsers van de dijk geslagen.) Mooi gescheld (een paar idioten die zo nodig midden in een swing ‘mis!’ moesten roepen en de reactie van het slachtoffer.)
Mooie verhalen (van een hoofdredacteur.) Mooie longest (van de winnaar van de “most lost balls”) Mooi weer (dankzij de vader van de hoofdredacteur.) Kortom: mooi.
Iedereen dank voor het komen. De vele sponsoren (sponsors?) ontzettend bedankt. Een GC-toernooi gaat niet over prijzen (behalve dan het gedrocht) maar het is toch leuk dat er iets uitgedeeld kan worden. Dus Martijn (en daardoor ook Golfers Magazine), Tjakko, Sander, Bart, Marco en de moeder Martijn: top! En natuurlijk Waterland voor de twee gratis greenfees.
Waterland is niet de mooiste, beste of fijnste baan, maar het is traditie en de keuken is er in de loop van de jaren op vooruit gegaan. Ook al werd de Indische rijsttafel door sommige gemist.
De uitslag dan:
Cat 1: 1 Coen
2 Fleur
3 Manuel
Cat 2 1 Martin (niet ik)
2 Cock
3 Gijs.
Neary op 4: Fleur
Neary op 8: Boudewijn (Dr Golf)
Neary op 11 Manuel
Tweary op 2: Bart
Longest dames: Fleur
Longest heren: Jerry
Meeste ballen kwijt: Jerry.
Ik zeg volgend jaar weer. En aan allen die niet geweest zijn: Volgend jaar weer!!