Zaterdag wedstrijd B leden gehad op Spaarnwoude. Beetje laat met een verslagje, maar het ging zo lekker dat ik hem toch nog met jullie deel.
Kleine voorgeschiedenis. Ben al een hele tijd rond de 35 aan het schommelen en kwam er maar niet vanaf. Toch maar eens een lespakket gaan nemen, waarbij alle vooral is gekeken naar afslaan, chippen, pitchen, putten en last but not least het spelletje tussen de oren. Laatste les was anderhalve week terug en gericht op intuïtief putten. Ter info. 24 putts op negen holes was eerder regel dan uitzondering bij mij.
Mijn driver gebruik ik niet. Hybride alleen als hij de eerste slag in de baan acceptabel is.
Maar nu mijn ronde. Ik ben er heel relaxed in gegaan. Eerste hole sla ik af met ijzer zes en lig tot mijn stomme 155 meter verderop midden op de fairway. Fairway had ik verwacht, maar de afstand niet. Nog 145 meter te gaan tot de green, maar wel met voor de green de linkerkant water en rechterkant een mooi stuk fairway. Besluit ijzer zeven te pakken en hem op dat stuk fairway neer te leggen. Bal draait licht weg naar links, maar tot mijn stomme verbazing land hij op de green. Wederom een belachelijke afstand.
Helaas vervolgens een tweede putt die net niet valt, waardoor ik een bogey pak. Ondanks dat een happy camper, maar snap niet zo goed hoe ik die gigantische afstanden pak.
Hole twee is helemaal bizar. Hybride voor afslag vlak langs de bomen. Hij pakt een tak en wordt de fairway weer op gezwiept. Nog 185 meter te gaan. Plan is om hem voor de green te leggen met mijn ijzer zes. Ik raak hem perfect en vervolgens valt letterlijk mijn mond open. Mijn bal land vlak voor de green, rolt door en ligt vervolgens in de fringe op drie meter van de vlag stil. Wat gebeurd hier ????!!! Wederom een intuïtieve putt en vlak erlangs. Nog een puttje en een par.
Hole drie is een par 3 van 120 meter. Normaal zou ik mijn ijzer zeven pakken, maar nu weet ik niet meer wat ik moet doen. Dan maar downsizen naar ijzer negen en rustig slaan. Hij vliegt land naast de green en valt gelukkig snel stil. Chipje en twee putts en weer een bogey.
Hole vier wordt ik gelukkig weer even op mijn plek gezet. Afslag is goed, maar tweede slag is hazennaaier en mijn vierde slag shank ik strak rechtsaf het water in. Resultaat is dat ik met zeven op de green lig (met acht krijg ik nog een puntje) op ongeveer 3,5 meter van de vlag. intuïtief putten it is. Meter naast de bal staan, een seconde naar de hole kijken, twee stappen naar de bal, staan en meteen slaan. Recht erin en een boost voor mijn vertrouwen.
Hole vijf een par drie van 174 meter. Mijn afstanden blijven me verbazen, want met mijn ijzer zes lig ik twee meter voor de green. Besluit te putten, maar gras is hoger dan ik dacht en ik houd nog een putt over van vijf meter. Kijken, staan, slaan en de bal ligt op 40 centimeter. Bogey it is.
Hole zes duikt de afslag links het bos in, maar komt met een Lucky bounce de fairway weer op. Tweede slag duikt ook links het bos in. Lesje geestelijk komt opduiken. Loslaten, bal zoeken en dan kijken wat mogelijk is. Voorheen was ik dan al aan het doemdenken en als ik hem vond kreeg ik het meestal voor elkaar om hem aan de ander kant van de fairway het bos in te jagen. Nu beheerst op de fairway. Rustige slag naar naast de green, Chip twee meter naast de vlag en wederom een strakke putt.
Ik begin nu ineens te rekenen en denk dat ik wel eens boven mijn handicap zou kunnen spelen, welke gedachtegang normaal gesproken het gevolg heeft dat ik er niets meer van bak heb ik nu meteen geestelijk ingegrepen en losgelaten. Het werkt, want ik loop bij zeven en acht met een dubbel en een bogey weg.
Hole negen par vijf ros ik mijn eerste afslag de bush in en de tweede het water in. Dan maar mijn eerste bal zoeken. Ik vind hem en kies niet voor naar voren, maar iets terug, maar wel genoeg ruimte. terug op de fairway weer mijn ijzertje zes. Dit keer raak ik hem niet lekker en gaat hij "maar" 120 meter. Nog een keer ijzer zes en ik pak 170 meter. Volgende slag leg ik twee meter van de green vlak met nog een metertje of tien naar de vlag. Kijken, staan, chip. Hij rolt er gewoon recht in. Wat een fantastisch einde van een heerlijk rondje.
Kaarten inleveren en wedstrijdcommissie voert alles in, dus zelf tellen we niet. Blijkt bij de prijsuitreiking dat ik gewoon 25 punten heb binnengesleept en 3,5 punt zak!
Zie nu overigens dat het best een groot verhaal is geworden, maar dat komt door mijn enthousiasme van het herbeleven van mijn ronde
Volgende week naar de Texelse. Ben al zerr tevreden als ik dan gewoon in mijn buffer speel. We gaan het zien.....