Vanmorgen zit ik een berichtje op Golf.nl te lezen met de titel “van Dam in middenmoot”. Ik lees het en zie dat het in een toernooi op de Symetra tour is. Ik bedenk me, goede kans dat nu ze daar haar meeste wedstrijden gaat spelen ze een keer in de buurt van Atlanta gaat spelen. Dus maar even kijken wat de agenda van de Symetra tour is. En wat blijkt, deze week spelen ze in Milton, zo’n 20 minunten bij ons vandaan. Dus oranje shirt aan en op naar de Altanta National golfbaan om te gaan kijken.
Best nog wel wat volk, parkeerplaats staat vol. In de baan was er echter niemand behalve speelsters en vrijwillegers te bekennen. Baan had een mooie layout. Moeilijke greencomplexen en de fairways zo gemaaid dat er vaak gevaar in de landingsgebieden was. Het onderhoud viel me niet mee. Ik heb hier op heel wat banen gespeeld die er een stuk netter bij liggen. Toch heel gaaf. Eerst even op de range kijken en vooral luisteren. Super gaaf om dat tempo en ritme te zien nog mooier om de compressie op de ijzers te horen. Viel me een aantal jaar geleden op Broekpolder op en nu weer, niet erg druk op de putting green. Ook nu na de ronde 1 dame op de green en een stuk of 10 op de range.
Bij aankomst eerst van Dam opzoeken, die was al op haar derde hole dus ff een beetje doorstappen. Lekker heuvelachtig dus goede workout vandaag. Op Hole 3 zie ik haar, maakt een steady par. Hole 4 op de tee, de andere dames gaan eerst en slaan beide een driver. Anne van Dam een ijzer. Ik kijk later in haar tas, ijzer3 (20gr) is de langste die ze heeft. Ze slaat haar flightgenoten er met een meter of 10 uit. Vind de green en maakt een birdie. Gaaf. Beetje aftasten. Ze is in zichzelf en met zichzelf daar ga ik niet echt in lopen peuren natuurlijk.
Volgende hole slaat ze met de houten 3 de andere dames er weer ver uit, raakt als enige de green maar behoorlijk rechts op de green. Andere dames maken een U/D, van Dam een drieput. De hele dag was ze tekort met puts. Weinig goede puts gezien als ik eerlijk ben. Gezicht op onweer, OK, wat ongemakkelijk als je dan enige toeschouwer bent en het overduidelijk is voor wie je komt kijken. Volgende teeshot drukt ze er rechts uit. Geeft houten 3 een schop. Vind haar bal uiteindelijk en weet een bogey te maken.
En zo was het de hele ronde. Ze is behoorlijk ontevreden over haar spel en krijgt geen put bij de hole. 1e 9 in 1 boven. Op hole 8 slaat ze een super ijzer van ver en maakt een goed par. Ik complimenteer haar met mooie approach en ja ze lacht. Oef. Op de tee van hole 9 zijn we ingelopen op de flight voor ons dus alle tijd om ff te praten. Super relaxed en ontspannen.
Ik vroeg hoe ze de Symetra tour vond, en dat was wel duidelijk. Geen kloot aan. De LET is veel leuker maar bijna geen toernooi te spelen daar. Op de LPGA wil ze zijn en op deze tour wil ze niet zijn. En dat is te merken in de verdere ronde (denk ik te zijn) extra irritaties. Na de ronde samen op de foto voor het bord van de tour en daar wil ze eigenlijk ook de Symetra naam er niet op hebben. Ze wil op de LPGA tour spelen. En dat is prachtig natuurlijk. Ik denk dat het mentaal zou helpen te accepteren dat ze nu hier speelt en te doen alsof het de LPGA tour is. Maar sta leuk met haar te praten. Hardstikke aardig en 5 minuutjes staan praten voor ze zegt: ik ga weer aan de slag. Par 5 18e (haar hole 9). Ze kan voor de eerste keer (van 2) de driver spelen die dag en drukt ‘m er weer rechts uit. “Wat een kut bal”. Maar weer beetje afstand houden.
Loop nog 9 holes mee. T blijft mopperen. Ze geeft zichzelf wat kansjes maar de putjes laat ze vaak te kort. Het putten houd in zijn geheel niet over. Maar wat is ze goed door de baan. Vanaf de tee bizar ver, niet alles op de fairway maar close enough waarmee ze het zichzelf gemakkelijk maakt. Waar de andere dames het van accuratesse moeten hebben slaat van Dam gemakkelijk 3-4 clubs minder naar binnen. Ik denk dat ze de ballen dichterbij kan slaan als ze in vorm is en dan is het iemand die echt laag kan gaan.
Ik denk dat er banen zullen zijn waar ze meer voordeel van haar lengte kan hebben. Nu besloot ze op veel holes in de buurt van de dames te blijven omdat het landingsgebied van de driver of soms zelfs houten 3 niet aantrekkelijk is. Maar als ze kan halen met een houten 3 of driver slaat ze gemakkelijk 50-70 meter verder.
Ook de ijzers zijn een genot, ze raakt ze zuiver en met veel compressie en dan rost ze ook nog eens zo hard op die bal dat te gewoon gaaf is om te zien. Dat spel zie je in geen andere flight. Op hole 17 staat ze 2 boven par, in totaal op plus 5. Hole 17 is een par 3 en ze drawt haar ijzer beetje teveel, mis links de green, short sided. Slaat een ok chip maar heeft nog wel 3m put over. Dat is de eerste die ze maakt, geef complimentje wat weer een lach geeft en “die valt dan weer wel” uitlokt. Hole 18, par 5. Niet lang. De andere dames slaan weer driver. Van Dam Houten 3, meter of 20 daar voorbij, daarna nog een ijzer 7 max over denk ik. Die slaat ze op 6 meter. Eagle put laat ze bijna een meter tekort maar de birdie maakt ze.
Ze haalt de cut on the number. Praat nog ff na de ronde met haar. Verre van tevreden, zoveel is duidelijk. Ik spreek af dat ik volgend jaar ‘r weer op kom zoeken maar de op de LPGA tour. Daarna nog ff op de foto.
Al met al gave dag. Die meiden kunnen golfen.
Sometimes a jimi thing slides my way and keeps me swinging