Plus ronde van vandaag 2024

Gisterenavond weer een 9 holes rondje gespeeld op De Hoge Dijk. Spel van de tee was rommelig en daarom geen enkele GIR. Eén hele slechte par 3 met een getopt tee shot met de 5i, gevolgd door een shank het water in met de pw. Verder degelijke scores. Bij golf gaan vaardigheid en geluk doorgaans hand in hand, maar in wisselende verhoudingen. Gisteren wat putts gemaakt die ik geen 9 van de 10 keer hole, wat leidde tot een score van maar liefst 19 punten.

En dan word je in het WHS systeem opeens een duikboot tegen wil en dank. Speel 1 beter dan mijn playing handicap, krijg dan de standaard strafslag voor slechts 9 holes spelen en bij de berekening van mijn dagscore krijg ik een score van 1,0 bóven mijn actuele hcp. Zomaar 2 slagen weg? Schiet mij maar lek, maar die wiskunde daarachter heeft wat serieuze inconsistenties.

Natuurlijk is geluk in de baan doorslaggevender dan de berekening van een getal achter de komma. Het had ook 17 punten kunnen zijn met 2 middellange putts die net niet vallen, of 21 met een shank minder (ik weet het, een shank is niet echt alleen maar pech ). Dus what is in a number.

Uiteindelijk is het natuurlijk maar een handicap, en het is ook niet zo dat ik alle prijzentafels plunder. Maar toch is het een vreemd systeem. .

Mooi Frank, leuk te lezen.

Vanochtend mocht ik aantreden op The International. Collega heeft aldaar een speelrecht. 9 holes in het teken van kennismaken, nieren proeven etc. ( hij is practice leader  geworden op onze vestiging alwaar ik nu enige tijd werk, enfin, niet belangrijk). Vakantie voorbij, fileleed weer begonnen, dus reed ik vrij vroeg weg want we zouden vanmiddag 09.00 afslaan. Ik was er om 7.50. Want ik wilde sowieso de (in mijn ogen) prima oefenfaciliteiten benutten. Ik begon met chippen op de chip en pitch weide. Ik zie John Daly altijd single hand chip en pitch slaan. Ik wil dat ook. Ik probeer het altijd kost mij vaak een bal en skull ze bijna altijd. Tot vandaag. Bizar. Bleef even chippen en het ging heerlik. Door naar DR. De grastee was nog niet open. dus van die dikke mat staan slaan. Nog even samenvattend terug: ik kies dus mijn lijn, trek die virtueel door naar een punt voor de bal en sla. Probeer ook vrij vlot weg te gaan en niet uren boven de bal te hangen. Besluit genomen, trekker overhalen. Ging prima, dat tikken, totdat ik met de i6 aan de slag ging. Shank, block whatever. Tijd genoeg, dus weer even terug naar de PW om het goede gevoel te vinden. Toen nog wat tikjes met de 5w, die gingen mis. Want focus op afstand, de sukkel. Na een paar putjes op de oefengreen, die de greens in de baan zouden representeren, gingen we weg.

Dat resulteerde in een forse bal naar rechts (streep, geen slice). Er lag daar shizel, dus een provi, die maar net voorbij de dames tee (althans, de tee met nr 51, men doet niet aan kleuren), kwam. Wel in de rough. Ik haal eruit, een i7, dus qua score doe ik niet meer mee. Nog een i7, i9 en 2 puts. Heb u hem? Wel: goede slagen! Goed contact, goed belijn. Collega gaat wel goed weg, maar slaat 2e slag in de rough (nooit gevonden). T.o.v. KLM Open, waren de FW iets breder gemaaid, de semi rough iets korter gemaaid. Maar de rough was nog immer brutal. Hole 2 is een leuke hole met een blinde slag naar de green. Collega ramt 2 ballen weg van de tee. Ik ga goed weg, prima balcontact , lijn alleen iets te scherp. De baan is vrij golvend, veel meer dan ik gewend ben. Bal ligt in de upslope en ook nog iets boven de voeten. Ik eindig links voor de bunker. Chip heerlijk vol vertrouwen over de bunker maar houd helaas lange par put met dubbele break over. Op de lange hole 3- par 5, maak ik een course management fout. Ik ga zeer goed weg van de tee, heerlijk drive. Collega minder. Aangekomen voor slag 2, ligt de bal wederom fors boven de voeten. Moeilijk dit en water links op de loer. Slechte bal contact, kom wel over de bunker, maar hou iets van 175 meter over naar de brede edoch niet diepe green. No guts no glorie is er voor gaan. Dat zat niet de fout in, want bal lag wederom niet super. Nee, ik besluit een i8 om op te leggen, vol vertrouwen in kort spel. De gekozen lijn bleek niet goed, de slag heerlijk, bal krijgt een naaste bounce en hoppa, aqua. Drop, pitch, chip terug en put. Zonde. Par 3 ging zonder verder problemen. De korte par 4 hole 5 speelt met een beetje tegenwind. sla een perfecte 3w, eigenlijk teveel club. Maar lig goed. Collega ramt 2 ballen links het water in. Ik houd mijn lijn in het midden maar blijk toch een club teveel te hebben. Chip geweldig terug en easy par. De volgende hole vind ik ook leuk, iets langere par 4 met een doleg naar links. Ik sla wederom een streep met de 3w en dat is teveel club. Lig nog wel net droog maar kan niet veel. Bogey. Hole 7 is een par 3 van circa 185 meter. Speelde vandaag rond de 200 meter. Links naast de green liggen bunkers, vrij diep en links naast de bunkers (gezien van de tee) ligt shit. Ik besluit mijn 5w lijn op rechts voor de green te kiezen en te vertrouwen op chip en put. Ik maak een vuile par. Mijn 1e bal is heerlijk contact, geweldig, maar teveel draw. Zie de bal draaien naar de bunkers en door naar de shit. Provi komt inderdaad rechts voor de green, chip en put. De gave lange hole 8 (515 meter) speelt langs de snelweg en met enig geluk landen de vliegtuigen. Magnifiek gezicht. Ik denk een goede drive te slaan. Bal contact is goed, lijn te scherp. Ik eindig op een heuvel achter de bunker. Kan alleen maar proberen te hakken en moet dat 2 keer doen. Vervolgens een curieus moment. We hebben nog wel wat meters te maken. Ik sla mijn gevreesde 5w. Over de bunker in de verwachting dat mijn bal ruim voor de greenside bunker komt. Bal nooit meer gevonden, waarbij we allebei vrij zeker waren dat het een streep over de fw was. Nou ja, het was toch happy golf. Dus ik sla mijn provi 140 meter naar de vlag. Mijn i7 raak ik niet helemaal top, maar in de basis prima. Helaas landt de bal op de upslope voor de green en rolt de bunker in. Lang verhaal kort: ik ben nog nooit zo goed de diepe bunker uitgekomen. Voor mij de slag van de dag. Iets stiller in dan normaal, maar echt super. Ik loop uit de bunker (hark aan) en loop rond de green om mijn bal terug te hippen en te putten. Vervolgens liggen er 2 ballen, Srixon 3 waar ik mee speelde. Ik kan mij bijna niet voorstellen dat mijn 1e slag met de 5w zover zou zijn doorgerold. Ik merk de ballen niet, dus ik kan niet met zekerheid vaststellen dat ze allebei van mij waren. Aangezien de baan vrij verlaten was (en niemand om ons heen nog op de belende FW), neem ik maar aan dat het toch mijn bal was. Tot slot hole 9. Ik sla een bom van een drive en kom precies in de hoek van de doeleg. 410 meter par 4. Poeh. Ik houd iets van 185 meter over, wat te doen moet zijn. Links wat water. Ik kies de lijn en ga er vanuit dat de bal draw heeft. Sla heerlijk ontspannen, maar het is een streep en geen draw. Bal eindigt dik boven de voeten op de heuvel. Ik chip de bal er geweldig uit, maar rolt teveel door voor een realistische par put. 6 meter met dubbel break. Wel een easy bogey.Collega maakt een schitterende up en down voor par. allebei blij.

Hoewel het een 9 holes happy golf was en ik dan in de regel makkelijk uitschakel lukte het me toch om de focus op de slagen te houden als ik aan de beurt was. Bovendien helpt het mij zeer dat ik mijn focus op de afstand/resultaat heb verplaats naar een punt in lijn met de bal. Ik kon me mateloos verliezen in 'techniek' in plaats van gewoon spelen. Super tip.
Verder vond ik de International er gewoon goed bij liggen. Erg goed onderhouden, greens wel wat aan de stroeve kant. Ook deze baan moet je gewoon vaak spelen om de uitwijk mogelijkheden te (her)kennen. Waar ik hier moeite mee heb, zijn de greens. Die zijn wel erg geonduleerd en hebben best wel wat breaks. Zie ik terug op Groendael (zelfde architect). De rough is genadeloos. Bal in de rough, is lost ball. Verder zijn de stenen op het pad, ruk. Veel te glad. En wat ik ook wel herken: sinds chemische bestrijding niet mag, is het lastig onkruid te bestrijden. Voor de rest vind ik het een hele goede baan. Lekker gedoucht en toen ik wegreed, begon er een dames toernooi. A' Dams nouveau riche.

Terug te Alhaurin en we mogen weer genieten van de up/side/downhill liggingen van Alhaurin. Ook de elevated greens, forse hoogteverschillen en lurking afgronden links en rechts naast de fairways vragen de aandacht.
Daar staat tegenover dat de baan er goed bij ligt. Mals gras, mooie semirough maken van de baan een plaatje.
De drivert doet het geweldig. Wel wat kort, maar dat is op Alhaurin niet zo belangrijk. En off the deck doet ie het ook goed.
Dr. Golf heeft de hy5 en 6 onder handen genomen en die zijn nu een uitstekend wapen. De oude shafts uit mn Titleist 910 en 913 geschroefd aan de kop van mn Callaway rogue st max. Heerlijk.

Het rondje liep gesmeerd, totaal 83 slagen waarbij holes 15 en 16 een echt lage score verprutsten. Op de par 5 15e met 3 slagen naast de green en toch een dubbel. En 16 een ongelukkige kick op het pad waarna de keuze uitviel op de gapwedgde. Achteraf had de lobwedge het waarschijnlijk beter gedaan.

Slowly moving from 50 to 45 (9 holes)..... very slowly....

Afgelopen vrijdag 9 holes op de vrijdagmiddaggolfborrelmetbruinefruitschaal, zoals dat officieel heet, bij ons op de golfbaan, meegelopen.

We speelden de eerste 9 vanaf zwart (wat nieuwerwets voor geel is, ik heb het niet verzonnen), wederom netto strokeplay.
Het was voor mij weer een week of twee geleden dat ik voor het laatst op de baan had gestaan, dus even spannend wat voor een dag het zou gaan worden. Vanwege tijdgebrek driving-range overgeslagen. (beter plannen Faiz!)

Gameplan: Ik kreeg 13 slagen mee, even "op plussen" op mijn scorekaart en dat werden mijn "par's" voor deze ronde. Geen "hero drives", geen pro shots van 180 mtr naar de pin, maar een beetje berekenend en risicomijdend spelen.
[hole nummer, par + slagen mee]
Hole 1, par 5 +1, ging redelijk volgens plan, afslaan met een hybrid4 en rustig naar de green toe werken. Met een 7 de hole af.
Hole 2, par 4 +1, ook volgens plan een 5 noteren.
Hole 3 par 3 +1, (96mtr) prima afslag met de pw, 2 putts voor par (easy peasy lemon squeezy, hiep! eerste wedstrijd par van dit seizoen, seizoen begon voor mij begin augustus)
Hole 4, par 4 +1, afslag raakte ik niet lekker met de hybrid4, kwam 150mtr ver. Had iets van 160mtr naar de green, ijzer 8 mooi voor de green gelegd, net te korte pitch en 2 putts voor 6.
Hole 5, par 4 +2, afslag met hybrid4 liep lekker midden fairway. met ijzer 7 en een pw op de green 2 putts. so far, so good.
Hole 6, par 3 +2, deze par 3 speelde een kleine 200mtr. Besloot met een ijzer 6 af te slaan om hem voor de green (die iets hoger ligt) op te leggen. Afslag slicede ik ergens achter een struik, 3 pogingen verder lag ik eindelijk op de green, 2 putts en een 6 noteren.
Hole 7, par 4 +2, beetje lange rechte par 4, die ik bij de afslag met de hybrid4 top, net voorbij de dames tee, geef hem nog een hengst met de hybrid 4, iets te ongecontroleerd op de fairway van 5. Met een ijzer 9 pitch ik hem net voor de green, maar niet opgelet dat de vlag aan de andere kant van de green was geprikt. Dus nog een mini pitch om vervolgens met 3 putts door te gaan naar hole 8.
Hole 8, par 5 +2. Damage control. Pak mijn houten 3 uit de tas en peer de bal iets links van het midden de fairway op. De twee andere mannen in mijn flight, die met hun drivers de bal de eeuwige vergetelheid in hebben gemikt, kijken enigszins verbaast naar hoe ik de bal gelijk aan hun afstand wel op de fairway kreeg. Hybrid 4 om hem op een kleine 150 mtr voor de green (die een stuk hoger ligt) te krijgen. Vanaf daar begon het gevecht de bal die verrekte green op te krijgen. Slag 3 iets te kort, bal rolt terug, slag 4 een soort van fluff waar het gras verder ging dan de bal, slag 5 de bal de green op, en met 2 putts een 7 op de kaart. Hier had meer (minder) in gezeten.
Hole 9, par 3 +1, weer een korte par 3 van iets van 100 meter (104 volgens de kaart). Omdat op de eerste par 3 (beetje dezelfde afstand, alleen ligt bij deze de green weer iets hoger) de PW weer uit de tas. Easy swing, en op een meter of 4 van de pin. 2 putts voor par.

Bruto:49. Missie geslaagd om onder de 50 te komen over 9 holes. Alhoewel het niet met hele grote sprongen gaat, met die kleine stapjes en weten waar de verbeteringen zitten, moet het wel goed komen met de volgende ronde komende vrijdag.

Bijkomend nadeel, maar ook weer een voordeel, omdat ik 1 boven mijn playing handicap speelde, netto 36 in plaats van 35, is mijn playing handicap met 1 verhoogd (zit nog onder de 20 kaarten over 12 maanden). Al even gekeken, maar de volgende ronde krijg ik 14 slagen mee (lees hier het voordeel ). Soms is 1 stap terug, 2 stappen vooruit. Met dit in het achterhoofd kijk ik vol vertrouwen uit naar komende vrijdag
 

Mooie post die een reactie verdiend

Wedstrijd golf is een vorm van golf. Net als trainen en oefenen. Het is een variant. Dat de variant een andere benadering met zich mee brengt is, voor mij, logisch. Bij een oefenronde ga je de baan met de slagen die je getraind hebt en nu in de baan gaat toetsen of verfijnen. Met wedstrijdgolf ga je de baan om een prestatie te leveren. De MP partij winnen of in zo min mogelijk slagen de baan rond. Mss nog wel een andere variant.

Wat mij aanspreekt in jouw post is oa het omarmen van bijv zenuwen en dat succes direct verband heeft met uitkomst. Dat wordt, denk ik, niet ontkracht. Waar voor mij de crux zit is: hoe kom ik tot een zo goed mogelijke uitkomst. Ook dit is, net als de golfswing, geen one size fits all. Dit is ook Taylor Made (!). Een term als "proces focussen" heeft voor iedere speler een andere betekenis. Wat van belang om te ontdekken is: hoe zit dat bij mij? Hoe werkt dat voor mij? 
Zenuwen is niet erg tenzij de zenuwen de overhand krijgen en het jouw systeem niet meer in staat is om een goede swing te produceren. Dan is onderzoek nodig naar de oorzaak en kern van die zenuwen. Vaak is dat niet golf gerelateerd. Gezonde wedstrijd spanning is een slechts een signaal van jouw systeem dat wat je gaat doen belangrijk is voor jou. 

De zaken die jij beschrijft zijn allemaal van belang en kunnen wel of niet vallen onder "proces focussen". Voor een serieuze golfer is het van belang dat hij/zij weet hoe dat werkt voor hem/haar. Voor mij is "proces focussen"' niet iets wat je alleen doet in de baan tijdens je pre shot routine. Het is ook iets wat je doet als je de wedstrijd voorbereiding doet. Samenstellen van je game plan. 
Weten dat als jij op de 1e tee staat er zenuwen zullen zijn en dat je de skills bezit om daar mee om te gaan zodat je het beste tee shot kan leveren wat je op dat moment in je hebt. Een 1 meter putt wordt pas echt moeilijk als je jezelf de focus geeft op het resultaat, deze moet er in voor de win. In die situaties heb je je dat zeker te beseffen en heb je jezelf terug te brengen naar de focus op het proces. Wat is er voor nodig om een 1 meter putt te maken!
Als je jouw pre shot routine doorloopt om te kunnen afvinken dan heeft de pre shot routine weinig zin. Doe je de routine met volle aanwezigheid en focus om jezelf in de juiste 'stand' te krijgen dan ben je goed bezig. 

Failure is not the opposite of success it's a part of the success!


 

My 2 cents. Wedstrijdgolf is een ander spel als golf. Hoe eerder je daar vrede mee hebt hoe eerder je beter kunt gaan presteren in wedstrijden. En wat een wedstrijd is, is voor een ieder weer anders. Van met je schoonvader spelen, de vrijdagmiddag instuif, Maandbeker, clubkampioenschappen tot de Masters aan toe. 

Er komt een podium waar je je druk maakt over hoe het gaat, de uitkomst, en op dat podium zijn de prestaties voor bijna iedereen minder goed. Tot 2 soms wel 4 keer je handicap. Dat is eerder regel als uitzondering. Er zijn er weinig die er geen last van hebben, en als dat al wel zo is dan komt dat meestal omdat het podium niet groot genoeg is, het voor hen eigenlijk geen wedstrijd is. Of omdat duidelijk is dat het podium zo groot is dat je verwachtingsvrij kunt spelen. 

De beste remedie is vaak doen. Dan wordt de wedstrijd gewoon en wordt het gemakkelijker naar je kunnen te spelen. Dan dient het volgende podium zich weer aan  

In golf bij uitstek is het "proces focusen" een veel gehoorde mentale aanpak. Dat in plaats van met de uitkomst bezig te zijn. De geleerden lijken het er over eens dat dit de manier is om door de baan te gaan. De resultaten gaan dan als vanzelf komen, of niet. Ik denk dat het te kort door de bocht is en vooral een mooi theorestisch optimum. De praktijk is weerbarstiger. 

Ik denk dat je als speler meer baat hebt bij het omarmen van het feit dat je in een sport opereert waar success nu eenmaal gedefinieerd wordt door de uitkomst. En dat het brein, het ego gevoelig is voor wel of niet presteren. Ik denk dat je als speler meer hebt aan dit zsm te omarmen. Erkenning is stap 1 van de oplossing. 

De opdracht in de baan wordt dan anders. Niet zozeer "ik moet proces gericht zijn" naar ik bouw een aanpak die ook robuust is als, om welke reden ook, ik niet proces gericht ben. Dus in plaats van "niet zenuwachtig zijn" gewoon lekker zenuwachtig zijn, dat onder je arm mee te nemen en een manier te vinden om met die zenuwen toch "te presteren". En binnen die aanpak helpt het natuurlijk om zoveel mogelijk procesgericht te zijn. Maar de opdracht is, hoe dan ook, mentale aanwezigheid te hebben. Een routine is niet genoeg. Een routine kan gemakkelijk een serie acties worden die mindless doorlopen wordt en zeker niet maakt dat je klaar bent voor het schot. En ja, ik weet dat het geen goede routine is als het niet ook maakt dat je mentaal klaar bent voor je schot. Maar als we zouden wachten tot iedereen mentaal klaar is voor z'n schot dan komen we met z'n allen de baan niet meer door, ook op de PGA tour. 

In mijn beleving, competitie is gaaf, vet gaaf. Het maakt nederig en is kwetsbaar. Want als je all in gaat en flink op je bek gaat dan is dat vervelende ervaring voor het ego. If you don't compete, you can’t loose. Dat is wat ik vaak zie in golf. Zelf sabotage (excuses, na 15 holes opgeven etc etc) die maakt dat je als speler in ieder geval niet op waarde geschat kan worden want je was niet all in. Goed in competitie zijn maakt dat je vooral ook heel goed moet kunnen verliezen. Ik werk er iedere dag aan:)

Het is inderdaad overduidelijk dat je de rangefinder zelden gebruikt. 

Welnu, ik weet niet hoe het bij jou is, maar als ik door zo’n klein gaatje naar de hole tuur heb ik niet de indruk dat ik daar alle risico’s in beeld mee krijg. 

taxgolf schreef :

Nee joh. Dat iemand een range Finder gebruikt om afstanden te meten, lekker boeiend. Ik heb er ook 1, gebruik hem zelden. Kijk op het horloge en dat is het dan. Waar mijn verbazing schuilt is dat je een afstand schiet, een club pakt, om vervolgens niet in de buurt te komen. Dus niet een meter of 5 of zo, nee echt tientallen meters. Het meten heeft dan totaal geen zin. Maar ja, doe lekker je ding.

Dat is een eenzijdige verwoording. Als je de rangefinder gebruikt om de risico's van de hole in beeld te brengen dan wil je daar vandaan blijven.
 

Nee joh. Dat iemand een range Finder gebruikt om afstanden te meten, lekker boeiend. Ik heb er ook 1, gebruik hem zelden. Kijk op het horloge en dat is het dan. Waar mijn verbazing schuilt is dat je een afstand schiet, een club pakt, om vervolgens niet in de buurt te komen. Dus niet een meter of 5 of zo, nee echt tientallen meters. Het meten heeft dan totaal geen zin. Maar ja, doe lekker je ding.